Te hoog calcium

Meer informatie

Deze informatie is gecontroleerd door deskundigen.

Naar colofon

Sluiten

Deze tekst gaat over een te hoog calcium in de palliatieve fase (als genezen niet meer mogelijk is). 

Een teveel aan calcium in het bloed heet hypercalciëmie.

Lees verder over:

• Klachten door teveel calcium in het bloed
• Oorzaken van teveel calcium in het bloed
• Onderzoek en diagnostiek
• Behandeling van teveel calcium in het bloed

Klachten door teveel calcium in het bloed

Klachten door een te hoog calciumgehalte in het bloed kunnen zijn:

• Gebrek aan eetlust (anorexie)
• Misselijkheid en braken
• Harde ontlasting (obstipatie)
• Veel moeten plassen
• Dorst
• Moeheid
• Algemene malaise

Na verloop van tijd kunnen daar de volgende klachten bij komen:

• Uitdroging en gewichtsverlies
• Niet functionerende darmen 
• Spierzwakte
• Verwardheid, sufheid, insulten, coma
• Hartritmestoornissen. Deze kunnen levensbedreigend zijn 

Een hypercalciëmie kan ook zonder klachten verlopen. Een zeer ernstige hypercalciëmie kan dodelijk zijn. 

Oorzaken van teveel calcium in het bloed

Oorzaken van hypercalciëmie zijn meestal kwaadaardige gezwellen (vaak met uitzaaiingen in het bot), vooral bij:

• Borstkanker (soms na start van hormonale behandeling)
• Longkanker
• Ziekte van Kahler (multipel myeloom).

Andere oorzaken van hypercalciëmie kunnen zijn:

• Te sterk werkende bijschildklieren, hyperparathyroïdie genaamd
• Bijwerkingen van medicijnen (calcium, vitamine A of D, bepaalde plastabletten)
• Ziekte van Besnier-Boeck (sarcoidose) 
• Te snel werkende schildklier, hyperthyreoïdie genaamd
• Chronisch nierfalen
• Zekte van Paget (botziekte) 
• Slecht werkende bijnieren

Verwarring met klachten door andere oorzaken

Klachten (vooral misselijkheid, obstipatie en sufheid) veroorzaakt door hypercalciëmie zijn gemakkelijk te verwarren met klachten door andere oorzaken, zoals: bijwerkingen van chemotherapie, symptomen van darmobstructie, symptomen van uitzaaiingen in de hersenen, bijwerkingen van bepaalde pijnstillers (opioïden).

Onderzoek en diagnostiek

De arts zal je eerst vragen stellen over je medische voorgeschiedenis en klachten. Daarna zal hij  een lichamelijk onderzoek bij je doen. 

De arts zal je ook adviseren om laboratoriumonderzoek te laten doen. Hiervoor moet je bloed laten prikken. De diagnose wordt gesteld aan de hand van een bepaling van het calcium in het bloed.

Aan de hand van de anamnese en het lichamelijk onderzoek kan de arts aanvullend onderzoek voorstellen, zoals:

• een ECG, oftewel hartfilmpje
• beeldvormend onderzoek naar uitzaaiingen in het bot door middel van een botscan, CT-scan of MRI-scan

Behandeling van teveel calcium in het bloed

De arts bespreekt met u en uw naasten of een behandeling nodig en gewenst is. De arts kan daarbij verschillende behandelingen voorstellen. Deze zijn onder te verdelen in:

• Behandeling van de oorzaak
• Behandeling van de klachten

Behandeling van de oorzaak

• Starten met antitumortherapie
• Wijziging van antitumortherapie. Dit gebeurt niet als de hypercalciëmie kort na de start van een hormonale behandeling optreedt.
• Aanpassen van medicijnen of stoppen met medicijnen

Behandeling van de klachten

• Toedienen van vocht om vochttekorten (ontstaan door het vele plassen) aan te vullen.
• Behandeling met medicijnen. Deze worden bijna altijd via een infuus toegediend.

Meestal worden mensen hier kortdurend (enkele dagen) voor opgenomen.

Controle

De arts of verpleegkundige bespreekt dagelijks je klachten met je. Ook controleert hij of zij het calciumgehalte in je bloed. Dit gebeurt net zo lang totdat het calciumgehalte in je bloed weer normaal is.