Lymfomatoïde papulose 

Meer informatie

Deze informatie is gecontroleerd door deskundigen.

Naar colofon

Sluiten

Wat is een lymfomatoïde papulose?

Een lymfomatoïde papulose is een vorm van huidlymfoom. 

De kwaadaardige cellen in de huid groeien langzaam. Ze zaaien niet uit.

Ongeveer 1 op de 5 patiënten met een lymfomatoïde papulose krijgt ook een ander soort lymfoom, meestal mycosis fungoides, cutaan anaplastisch grootcellig cutaan lymfoom of een ander soort huidlymfoom. 

Symptomen 

Mensen met een lymfomatoïde papulose hebben meestal rode tot paarse bultjes op hun huid. Ze zitten vooral op de romp, armen en benen. Ook kunnen er eczeem-achtige plekjes en knobbeltjes ontstaan. 

De bultjes gaan na verloop van tijd schilferen of bloeden, waarna er korstjes op komen. 

De bultjes verdwijnen vanzelf binnen 3 tot 12 weken. Er kunnen littekens achterblijven.

Cijfers 

In Nederland krijgen ongeveer 20 mensen per jaar een lymfomatoïde papulose.

De ziekte ontstaat meestal op volwassen leeftijd, maar komt ook bij kinderen voor. De gemiddelde leeftijd bij diagnose is 45 jaar. Mannen krijgen deze ziekte ongeveer even vaak als vrouwen. 

Bij mensen met een lichte huid komt deze huidziekte vaker voor dan mensen met een donkere huid.

Diagnose 

De arts stelt de diagnose vaak op basis van de huidafwijkingen, laboratoriumonderzoek van het bloed en de uitslag van de huidbiopsie. 

Behandeling 

Vaak is behandeling niet nodig omdat de bultjes vanzelf weer verdwijnen. Ze kunnen na verloop van tijd wel weer terugkomen.

Zitten de bultjes op grote delen van de huid of ontstaan er storende littekens, dan kun je methotrexaat krijgen (als tablet). Dit middel remt de tumorcellen.

Bij ongeveer 8 op de 10 patiënten die met methotrexaat worden behandeld, verdwijnen de plekken door behandeling.

Na de behandeling blijf je nog minstens 5 jaar onder controle. 

Vooruitzichten 

Een lymfomatoïde papulose kan maanden of tientallen jaren blijven bestaan. De kwaadaardige cellen in de huid groeien heel langzaam. Daarom hebben mensen met deze ziekte een uitstekende prognose. Vijf jaar na de diagnose zijn bijna alle patiënten nog in leven.