Sinds juni 2016 ben ik in remissie van lymfklierkanker. Over het hebben van kanker en over de mentale en fysieke gevolgen van deze ziekte en de behandeling schrijf ik. Verder ben ik te volgen via @rosaninremissie op wordpress, facebook en instagram
Volgens het ‘protocol van enge ziektes en erge dingen die je leven drastisch veranderen’ geniet ik nu van de kleine dingen. En dat is ook echt zo. Al voel ik ook weleens weerstand als ik het iemand hoor zeggen, het is zo clichématig. Als je energetisch enigszins op de proef gesteld wordt heb je nou…
Als ik lees over wat je zou moeten eten bij kanker of chemo, krijg ik altijd gemengde gevoelens. Enerzijds omdat ik er destijds op een gegeven moment niks meer mee kon. Gewoon omdat ik niets weg kreeg, misselijk was of nergens behoefte aan had. Desondanks heb ik wel wat aan sommige tips gehad die ik…
In mijn werk voor diverse hippische magazines en vakbladen merkte ik regelmatig dat elk antwoord dat ik kreeg weer nieuwe vragen opriep. Een maximaal aantal woorden en deadlines stonden continu vragen blijven stellen in de weg. En hoewel mijn hippisch archief een slaapkamer en een harde schijf van…
Ik heb lang gedacht dat mijn kanker een zware en langdurige vorm van een simpel griepje was. In die zin van: je bent ziek, je wordt behandeld, je wordt beter en dan pak je je leven zoals het was weer op. Mijn wereld stortte niet in, omdat mijn vorm van lymfklierkanker goede perspectieven had en door…
Wie met mij naar de bioscoop is geweest, weet dat ik gil als het spannend of eng wordt. Niet omdat het verhaal mij zo aangrijpt, vooral omdat het geluid, dat in de bios lekker hard van alle kanten komt, dan aanzwelt en opeens explodeert. En bij bepaalde beelden heb ik het ook. Zoals bij ‘What lies…
Het gebeurt mij niet zo vaak meer, maar als het weer gebeurt ben ik er flink door van slag. Bovendien trekt het mij energietechnisch helemaal leeg.
Kortsluiting dus. Begin februari zouden we familie ontmoeten in een restaurant voor een lunch. ’s Ochtends hoorde ik dat die avond ervoor de planning was…
Bibian Mentel-Spee legt de lat voor het leven na kanker voor ons lotgenoten wel erg hoog. Grapje, alleen maar grote bewondering voor deze meervoudig winnares van paralympisch goud. En belangrijker nog, laat het voor haar een ‘leven na kanker’ blijven. Opdat ze niet voor de tiende keer te horen…
Hoewel ik altijd al een groot fan van nachtrust was, is de laatste twee jaar mijn voorliefde voor slaap alleen maar gegroeid. Slaap geeft mijn lichaam de kans om bij te trekken en echt tot rust te komen. En in mijn dromen kan alles, het is heerlijk om even te kunnen ontsnappen aan alles. Slaap, dan…
Er hangen de laatste tijd veel schrijfvibes om mij heen, veel ideeën en invalshoeken over allerlei onderwerpen. Ondermeer voor dit blog natuurlijk maar ook met betrekking tot andere zaken. Ik werd bovendien erg blij van de constatering dat er iets is wat ik altijd kan blijven doen. Dat mij door mijn…
‘Wat een spanning voor die ouders van die schaatsers, ik moet er niet aan denken’, heb ik mijn moeder afgelopen olympische weken meerdere malen horen zeggen als een titelkandidaat van start ging. Vlak voor het startschot zagen we dan beelden van een nagelbijtende moeder en de handenwrijvende vader…