Omdenken

Er hangen de laatste tijd veel schrijfvibes om mij heen, veel ideeën en invalshoeken over allerlei onderwerpen. Ondermeer voor dit blog natuurlijk maar ook met betrekking tot andere zaken. Ik werd bovendien erg blij van de constatering dat er iets is wat ik altijd kan blijven doen. Dat mij door mijn huidige toestand niet iets is afgenomen waar mijn hart zo bij ligt en wat mij veel voldoening geeft. Ik kan op dit moment afgezien van schrijven niks bedenken wat deze grote mate van energie geeft en relatief weinig energie afneemt.

Lijstjes
Dit geschreven hebbende, moest ik zaterdagmorgen meer nadenken, schuren en zwoegen voor een blog dan normaal. Veel inspiratie zorgt ook voor een warboel in mijn hoofd. En het duurde even voordat ik wist welk draadje ik op ging pakken. Het begon met dat ik dacht dat er in januari en februari weer veel leuke dingen afgezegd en uitgesteld werden, ik heb het drukker met virussen dan met vrienden. In mijn huidige schrijfmodus dacht ik direct: van alles wat ik gemist heb moet ik een lijstje maken in mijn dagboek. In een lijstje staat namelijk alles beter.Maar het door de wol geverfde omdenkwerk zette zich al snel in gang.

Intern overleg:

‘Zou het niet leuker zijn om een weliswaar korter lijstje te maken van de meevallers, de dingen die wel door gingen en waar je het fijn had?’

‘Ja, maar ik moet toch ook aandacht schenken aan de mislukte akties. Die mogen er toch ook zijn?’

‘Zeker, maar je hebt je daarover al een keer teleurgesteld, boos en verdrietig gevoeld. Is er een reden om die gevoelens weer op te rakelen? Je weet hoe ze zijn, het is net bezoek dat te lang blijft plakken. Het was goed dat ze er op dat moment waren, maar ze hebben de neiging om te blijven hangen en dan maken ze de sfeer er niet gezelliger op.’

‘Omdenken, here we go!’

Kankerduiveltje
Met stip op 1 alle goede uitslagen van bloed, röntgenfoto’s en al dat soort dingen. Hoewel ik niet elke dag denk aan een revival van de Hodgkin Happening, klimt er op zulke momenten wel eens een kankerduiveltje op je schouder die fluistert dat ik er misschien wel weer bij ben. Maar dat ben ik gelukkig tot nog toe niet. Deze maand weer controle na zes maanden. Mijn hematoloog heeft er blijkbaar vertrouwen in, normaliter zijn ze om de drie maanden.

Treetherapy op nieuwe lokatie
Ik heb een nieuw wandelpad gekregen. In dit gedeelte van Friesland heb je het coulisselandschap. Dat houdt onder meer in dat je tussen de weilanden een soort wal hebt met veel bomen en struiken. Vlakbij hebben ze zo’n wal rigoureus gesnoeid en daardoor kwam het pad dat er lag weer vrij. Ik had vanuit huis twee haalbare routes en nu heb ik er eentje bij. Erg mooi. Ook voor de treetherapy.

Vitamine Zee
Eén van de betere dagen dit jaar was toen we naar een lief vriendinnetje in Den Haag gingen. Om na anderhalf jaar sinds ze daar woont eindelijk haar appartementje te zien en weer eens bij de zee te zijn, was echt super. Maar ook omdat ik toen veel later dan gebruikelijk instortte. Dat was echt een heerlijke dag.

Queen!
Met een bevriend stel heb ik kaartjes voor 2 concerten gekocht. De eerste in juni en de andere volgend jaar. Geen idee nog hoe ik dat aan ga pakken. Veel mensen is nog niet echt iets waar ik van opkikker. Maar mijn broer heeft -goedhartig als hij is- zich aangeboden als eerste reserve voor mijn Queen-ticket. Eén van ons heeft eind juni een geweldige avond.

Lees meer op www.roosachtigvanrosan.wordpress.com