Kijkonderzoek bij keelkanker

Met een kijkonderzoek kan de arts de keelholte bekijken en zien of er een afwijking zit. Het onderzoek kan op 2 verschillende manieren, namelijk met een flexibele slang en met een kijkbuis.

Kijkonderzoek met een flexibele slang

Met een flexibele slang kan de arts de keel bekijken. Aan het eind van de slang zit een kleine camera. Op een beeldscherm kan de arts zo de binnenkant van de keel zien.

De dunne, buigzame slang gaat via de neus naar de keel. Je kunt een plaatselijke verdoving krijgen met een spray, maar dat is vaak niet nodig. Het onderzoek is niet pijnlijk, alleen wat ongemakkelijk doordat de slang prikkelt in de neus.

Kijkonderzoek met een starre kijkbuis

De arts kan de keel en vooral het bovenste deel (de neus-keelholte) ook onderzoeken met een kijkbuis. De kijkbuis is star en kan dus niet buigen. Verder lijkt het onderzoek erg op dat met de flexibele slang.

Een andere naam voor kijkbuis is ‘starre optiek’.

Kijkonderzoek onder narcose

Soms is het nodig om voor het kijkonderzoek onder narcose te gaan. Bijvoorbeeld als de arts met de flexibele slang geen goed beeld van de keelholte krijgt. Of als de arts nog verder moet bepalen hoe uitgebreid de tumor is.

Bij het onderzoek onder narcose gebruikt de arts ook een starre buis. Deze is net wat anders als voor het kijkonderzoek zonder narcose.

Biopsie bij het kijkonderzoek

Tijdens het kijkonderzoek kan de arts een stukje weefsel wegnemen. Dit heet een biopsie. Dit kan zowel met de flexibele slang als met de starre kijkbuis.

De patholoog onderzoekt het weefsel onder de microscoop. Hiermee kan hij of zij bepalen of het om keelkanker gaat.