Ik woon al 14 jaar in Frankrijk. Samen met mijn man run ik een kleine auberge (herberg), zo'n typisch 'ik-vertrek' geval. 2 jaar geleden bleek ik borstkanker te hebben.
De dagen na mijn borstamputatie ben ik best nog wel wankel van de emoties. Ik ben niet echt leuk gezelschap voor mijn moeder en zus, die een godsvermogen hebben neergeteld voor nieuwe vliegtickets.
Yannick, een van onze wijkverpleegkundigen, tevens burgemeester van het volgende dorp, komt om de twee…
De volgende ochtend zeg ik tegen de verpleegkundige dat ik na het ontbijt eerst naar de medische-hulpmiddelen winkel zal gaan om de compressie bh om te ruilen voor de goede maat. Daarna kunnen we mijn ontslag uit het ziekenhuis regelen. Dan kan zij nog even checken of ik de juiste bh heb voordat ik…
Nu de chirurgienne er toch is, wil ze de nieuwe protheseborst ook even bekijken. Ze vindt, net als de aiossen, dat het er heel goed uitziet. (Misschien moet ik hier gewoon eens blij mee gaan zijn.) Maar de boel moet nu wel snel in een medische bh gehesen worden. Die gaat de prothese namelijk in vorm…
De verpleegkundige is teruggekomen om de operatiewond te verzorgen en mij te troosten. Ze zegt dat de aiossen het niet kwaad bedoelden. Ze zijn alleen maar heel erg jong en onervaren. Ik vraag haar wie die aiossen eigenlijk wel denken dat ze zijn. 'De doktoren', antwoordt ze. En als verpleegkundige…
Op de tweede dag na mijn borstamputatie en directe reconstructie mag ik, als alles goed is, naar huis. Ik heb met Nassim, mijn taxichauffeur, afgesproken dat hij mij rond het middaguur komt ophalen. Mijn man is de avond daarvoor al terug gereden. Het is vandaag een nationale feestdag en we krijgen…
De dag na de operatie heb ik zin om een rondje te gaan lopen. Op de gang stop ik even bij de deur van de verpleegsterspost om te vragen of het ok is en of ze niets voor me hebben gepland het komende half uur. 'Is dat la mastecte van 2.009?', hoor ik iemand binnen vragen. Dat is mijn kamernummer en…
De ochtend van de operatie moet ik mijn hele lichaam wassen met een Betadine-oplossing en krijg ik een blauw pak om aan te trekken. Ik ben de eerste vandaag. Mijn man komt nog net op tijd de kamer binnen rennen voor een knuffel.
Ze brengen me te voet naar het bloc (de operatiekamer). De anesthesist…
Mijn man rijdt mij in de camper naar het ziekenhuis voor mijn borstamputatie. Hij is van plan om een paar dagen achterop het parkeerterrein te kamperen, zodat hij dicht bij me kan zijn en niet 4 keer per dag op en neer naar de stad hoeft te rijden. Hij loopt mee naar de afdeling chirurgie. Onderweg…
Ik huil en ik huil en ik huil. Ik neem foto's van mijn linkerborst die binnenkort geamputeerd gaat worden. Ze hangt daar heel onschuldig. Ze heeft een klein foutje gemaakt, maar zal daar heel zwaar voor worden gestraft. Ik kan haar niet beschermen. Het is alsof ik recht op de executieplaats afloop. …
Ruim 2 weken na de laatste chemo vallen opeens mijn wimpers en wenkbrauwen uit. Ik had dit niet meer verwacht. Ik probeer ze terug te tekenen met oogpotlood. Dat staat heel raar, alsof ik permanent verbaasd kijk.
Mijn laatste consult met de chirurgienne zou telefonisch zijn, maar ik heb het…
