Rocky Road

Een gezelliger blog heb ik jullie beloofd. Tja, dat was een paar dagen geleden makkelijker gezegd dan nu gedaan. Want schrijven over emoties maakte mij bewuster van die emoties. Schrijven over Hans en wat hem en mij nu overkomt brengt het dichterbij. Van je af schrijven blijkt soms naar je toe…

Ooit werd ik als puber uitgemaakt voor verwaand en ijskoningin. Koelkast werd er ook nog wel gezegd. Niks was minder waar, natuurlijk, ik was gewoon een puberaal verward vat van emoties die ik behendig verborg achter een nuffige blik en neus in de lucht. 

Niemand noemt me nog zo en na de puberteit…

De goede lezer heeft het al ontdekt, mijn profiel is gewijzigd. Sinds vorige week vrijdag ben ik officieel partner van iemand die intrahepatische galwegkanker heeft en per direct, pats, in de palliatieve fase is terechtgekomen. Prognose is een maand of 4 tot 6, kan korter of langer, maar zelf denkt…

Afgelopen week vierde ik dat het 6 jaar geleden is dat de tumor werd verwijderd en ik met stoma verder moest. Dat gaat nu al 6 jaar hartstikke goed. Wat is er in die tijd veel gebeurd, ik zal het kort samenvatten. Na een heel hobbelig reïntegratietraject ben ik volledig afgekeurd, de vermoeidheid en…

In mijn hoofd had ik twee opties bedacht. Nummer 1: er is niks op de scan te zien, dus is er niks aan de hand. Nummer 2: er zit een uitzaaiing in mijn lever. De chirurg had nummer 3 voor me in petto, of misschien meer nummer 1 en een beetje. Er is wel iets op de scan te zien, maar radioloog en…

Februari heb ik voor het laatst een blog geschreven op deze site. Ik was hier wel regelmatig, want ik wil natuurlijk wel weten hoe het met iedereen gaat. Voor mijzelf was dit jaar de kanker heel ver weg. De after-kanker nam me meer in beslag. Reïntegreren, blijven leren hoe ik met mijn kapotte…

Een jaar ziek. Kankervrij maar nog herstellend. Langzaam terug naar een normaal (normaler) leven. Steeds beter leren omgaan met de beperkte energie. Meer levenslust, meer moed, minder angst. Meer rust in lichaam en geest. Met ups en af en toe nog een down, antwoord ik nu bijna altijd op de vraag…

Het lukt steeds beter, blij zijn met wat wel kan en niet focussen op wat niet kan. Dat is winst, dikke winst. Want het gevecht tegen mezelf kost te veel energie. En laat ik dat nou nog steeds niet in overvloed hebben. Dankzij hormoon pillen en een sterke afname van mijn opvliegers (en de intensiteit…

Ook kankervrij kan de medische molen maar moeilijk stoppen met malen. Deze week is er één met verschillende afspraken, met verschillende artsen, voor verschillende akkefietjes.

Eindelijk, eindelijk, eindelijk de afspraak met de gynaecoloog! Want de opvliegers vliegen de spuigaten uit, 15 tot 20…

De wereld gaat me te snel, momenteel. Op de reis naar en van Frankrijk zit ik gespannen in de auto, het voelt of iedereen en wijzelf te hard rijden, te abrupt remmen en van baan wisselen. Mijn rechtervoet drukt regelmatig even mee op de mat en ik hoor mezelf regelmatig scherp inademen. Als ik weer…