Game over?!?

Soms heb je dat. Je kruipt de week in, met de moed in de schoenen en loopt fier rechtop de week weer uit.
Deze week was zo’n week.

Maandag gingen we gedrieën richting de aula waar de afscheidsdienst van mijn maatje werd gehouden. Indrukwekkend en hem waardig. En zo dichtbij. Als ik een wielrenner…

Soms heb je dat.
Hele stille tranen.
Ze stromen niet over je gezicht. Je maakt geen enkel geluid. En toch zijn ze er.
Stille tranen.
Gewoon omdat je geen tranen meer over hebt.
Verdriet stapelde zich op vanaf februari. Veel slecht nieuws. Veel gemis.
En geen tranen meer.
Alsof je resistent wordt.
Toch…

Vorig jaar april mocht ik mij voor het eerst melden op de longafdeling, voor mijn eerste chemo. Zenuwachtig als een klein kind, gespannen omdat je al dagen de voorbereidende informatie hebt proberen op te slaan en nog helemaal flabbergasted omdat je ineens een dodelijke ziekte hebt.
Ik kwam op een…

Vandaag kreeg ik de nieuwsbrief van Longkanker Nederland in de bus. Een bijzondere nieuwsbrief dit keer omdat ik een bijdrage geleverd heb. Ha! Mijn eerste verhaal dat zwart op wit gedrukt staat ipv op virtueel papier. Ik heb het verhaal begin januari geschreven.

Mijlpaal.

Er zit een bijzondere…

Direct nadat ik de blog “fysiotherapeuten en tissues’ had gepubliceerd stroomden de berichten binnen. Ik heb ongewild heel veel mensen enorm aan het schrikken gemaakt, vandaar deze “vervolg” blog.

De reden dat ik morgen met mijn huisarts ga praten over palliatieve sedatie en euthanasie is niet…

Een paar dagen geleden mocht ik weer een “hoe fit voel je je? “ lijst invullen. Deze lijst wordt gebruikt om te kijken waar je conditioneel staat (of ligt) in je dagelijkse leven.
Ik weet nog de eerste keer dat ik de lijst in mocht vullen. Toen was het al slikken. Doodnormale zaken bezigheden komen…

Gisteren is onze zoon Remco herbegraven en hoewel het goed voelde riep het heftige emoties op.

Een beetje onwennig reden we naar de begraafplaats. Geen van drieën hadden we ooit een herbegrafenis meegemaakt. Vreemd was het om naast het graf van Remco een draagbaar te zien staan. Dat maakte het…

Aangezien ik nu alle tijd heb om mijn virtuele sociale leven vorm te leven, heb ik mijn Twitter account weer nieuw leven ingeblazen.
Nu was ik nooit een TwitterQueen. Mijn redenen om op Twitter te gaan waren meer werk gerelateerd. Gewoon kijken wat mijn lieverdjes, mijn mentorleerlingen…

Ontdek je plekje

In één van mijn allereerste blogs schreef ik dat ik een periode vooral bezig was met gewichtige zaken. Het waren de praktische dingen. Alles wilde ik tot in de puntjes geregeld hebben. Geen onduidelijkheden in de trant van: wilde ze nu een broek of een jurk aan, wat was haar…

Ik probeer balletjes in de lucht te houden.

Het lijkt niet moeilijk, maar ik weet nog dat ik als kleine Peet altijd mijn van skai gemaakte balletjes liet vallen. Twee van die ondingen kon ik met moeite in de lucht houden. Voor een paar seconden. Vol verbazing keek ik naar mijn vriendinnetjes…