Net twee banen en razenddruk alles op de rit te krijgen. Dus een kanker - laat staan een niet-kleincellig longemfyseem - was niks voor mij. Dus wel. Dit is het verhaal van mijn geschiedenis.
Mijn kanker is zo knap, die breekt door alles heen.
Afgelopen zaterdag, na het door corona uitgestelde halve-eeuwfeest van mijn zus Maartje, ging ik redelijk op tijd naar bed en werd ik anderhalf uur later wakker met een vreselijke pijn op de borst. Zo erg, dat ik me geen raad wist en midden in de…
Voor de herfstvakantie stond ik voor de spiegel, en vroeg me af: Houdt mijn geest mijn lichaam voor de gek, of mijn lichaam mijn geest? Ondanks de voortwoekerende longkanker voelde ik me namelijk best goed.
Dat is nu voorbij. Dinsdag 18 oktober ging ik voor een routinecontrole naar het ziekenhuis…
Bedolven ben ik de afgelopen maanden onder kaartjes, mails, Facebook-reacties, appjes, boeken, kaas, bloemen, culinaire Italiaanse pakketten, een magnumfles champagne (voor als ik weer helemaal beter ben) en heerlijk warme wintersokken. En heel veel wandelafspraken en foto's van mensen…
‘De dokters zijn zo knap tegenwoordig’, hoor ik veel mensen bemoedigend zeggen, als ik vertel welke ziekte ons leven sinds 16 mei op zijn kop zet. Het zal! Ik kan jullie vertellen: mij bekruipt zo langzamerhand het angstige gevoel dat ze over mijn longkanker niets, maar dan ook helemaal niets weten…
Nu ik erop terugkijk, heb ik dik 19.000 dagen een onbezorgd leven geleid. Hoe het met deze ziekte ook afloopt, die tijd komt nooit meer terug. Behalve aan kanker lijd ik nu ook aan scanxiety. Dat wil zeggen: angst voor de volgende foto of scan die mij vertelt hoe het met mijn tumor is…
A. bidt tot Allah, M. tot een God waar hij eigenlijk al een tijdje afscheid van had genomen. E. heeft in Rome een kerkje bezocht waar ze eens per week een priester speciaal voor alle kankerpatiënten laten bidden. B. ontstak - per app - een kaarsje tijdens haar vakantie in Portugal. En ik weet zeker…
Hoe erg moet de kanker zijn, om eens een echte dokter te zien? Die vraag bekruipt me zo nu en dan als ik tijdens mijn ziekteproces weer te maken krijg met de zoveelste arts in opleiding.
Ik weet: tijdens het hele behandelproces rond mijn uitgezaaide longkanker wordt er over mij gepraat in diverse…
Het mooiste woord in deze ziekenhuisweek kwam woensdag van radiotherapeut Max Peters, die mijn hoofd op dit moment tumorvrij maakt. Ze zitten op dit moment de tumoren - die vanuit mijn longen naar de hersenen uitzaaien - achterna en in zijn vak is hij daarmee een Tumor Chaser geworden.
Wat keek ik op tegen de eerste chemokuur. Dat komt: na de verwijdering van mijn hersentumor en aanverwante metastasen voelde ik me ruim twee weken kiplekker. Om dan mijn ‘gezonde’ lichaam te gaan terroriseren met een kuur die me letterlijk ziek van de bijwerkingen zou kunnen maken…
Na het wonderbaarlijke herstel van de hersenoperatie van vorige week, was het deze week weer even spannend: ik kreeg dinsdag een thoraxscan van mijn bovenlijf, waarop te zien zou zijn hoe ver de tumor zich zou hebben ontwikkeld sinds de eerste ontdekking op 17 mei.