HELP !! Ik heb borstkanker

Het blijft een lastig vraagstuk, wel of geen nieuwe borsten.????  Zoals ik mezelf nu bekijk, denk ik dat ik nooit écht zal accepteren dat er zo'n vreselijk lelijk litteken zit op de plek waar ruim 35 jaar lang mijn linker borst zat.

Één jaar en 4 maanden is het nu geleden, dat ik begon aan deze achtbaanrit.   'Het valt wel, maar niet mee'......  Medisch gezien ben ik klaar met alle behandelingen. Probeer ik al, vanaf december 2018, de draad van mijn leven weer op te pakken.

Ik heb een gesprek bij een plastisch chirurg in Maastricht. Ik moet er 3 uur heen en 3 uur terug voor reizen, maar volgens velen ben ik dan bij de beste artsen op dit gebied.  Het begin van de nieuwe uitdaging.

In Hoogeveen hebben we het al even kort gehad over een mogelijke reconstructie. Dr. Kemper stelde voor om alvast eens informatie in te winnen in het Martini Ziekenhuis in Groningen. Ik krijg al vlot en afspraak en Hugo en ik gaan er samen heen.

Vrijwel altijd mijn antwoord, als iemand vraagt hoe het met me gaat.  Enkel een aantal mensen die dichtbij me staan, reageren dan  af en toe : "Niet waar, ik zie het aan je." Daarop volgt meestal een extra dikke knuffel en dáárop volgen meestal mijn tranen.  Eerlijk is eerlijk, het gaat eigenlijk

De wekelijkse chemo-kuren vallen 'goed'. Ik heb weinig bijwerkingen, tenminste, dat vindt ik zelf. Als ik ze ga opsommen, zijn het er wel een aantal, maar ik vind het eigenlijk allemaal niet zo heel erg.

6 april 2018

22 januari 2018 - ik stapte met lood in mijn schoenen naar de huisarts. Een dag later zaten we in Hoogeveen en kregen we het bericht "het is borstkanker".

Mijn pruik valt in de smaak,  zowel thuis als bij alle vrienden en familie.  Maar ook mijn kale hoofd ziet er hardstikke stoer uit.  Middelste zoon,  die erg opzag tegen de confrontatie met een kale moeder, is trots op me en complimenteert me regelmatig. 

Van de behandelingen dan hè, niet van mijn leven.  Gelukkig niet zeg, het gaat allemaal nog veel te mooi.  Hugo en ik zijn dichter bij elkaar gekomen het afgelopen jaar, niet zozeer lichamelijk, maar wel geestelijk.