Hoe alles in één keer veranderen kan..

We zijn inmiddels 3 maanden verder na de dag dat ik schoon werd verklaard! Ik dacht mijn leven gelijk weer op te kunnen pakken zoals voor heen, maar daar ben ik helaas toch van terug gekomen.....

Hoe het nu gaat?

Bijna een jaar geleden dat mijn wereld, maar ook dat van mijn ouders, mijn man en iedereen die mij lief heeft instortte toen ik te horen kreeg dat ik kanker had. In begin leken uren jaren te duren, om nog maar te zwijgen over de weken, maanden die voor gingen..

Een hele korte blog....

Mijn Kerst was best oké, nouja eerste kerstdag dan. Gezellig bij mijn moeder geweest met wat mensen, heerlijk gegeten en gelachen... 2e Kerstdag was minder, die dag stond sinds de scheiding van mijn ouders in het teken van mijn vader. Hem in de watten leggen, spelletjes doen, samen gezellig eten...

12 december was het zo ver, de dag dat ik uitslagen kreeg van de echo die een week eerder gemaakt is.

Wanneer is het genoeg? Beter nog, wanneer komt er een medicijn tegen deze klote ziekte?

Ze zeggen wel eens, geen nieuws, goed nieuws?

Geen idee, ik ben alweer een paar weken niet hier geweest, door een inlog probleem en doordat ik gewoon druk was met het dagelijks leven..

Het is al even geleden dat ik nog geschreven heb, iets wat mij voorheen zo goed hielp, lijkt nu maar niet te lukken.
Maar misschien ben ik ook wel te druk, veel te druk voor mijn energie niveau...

Vorige week zou ik mijn uitslagen krijgen.. Door het plotseling overlijden van mijn vader is deze afspraak een week uitgesteld. Deze blog hou ik kort, het verdriet en het gemis rondom mijn vader eist zijn tol, ook qua energie en stemmingswisselingen..