Over mij
Ik ben Wendy Brugman- van der Zanden, getrouwd met Maarten en moeder van een 6 jarige jongens tweeling, Tim en Job.
Ik ga een blog bijhouden om van me af te kunnen schrijven en zo ook mijn familie en vrienden op de hoogte te kunnen houden. Hier starte mijn Rollercoaster…
In 1990 heb ik de diagnose pilocytair astrocytoom van de kleine hersenen gekregen, daarvoor geopereerd en bestraald. Hier ben ik 10 jaar voor onder controle geweest en dit is altijd goed gegaan. Zonder cognitieve problemen.
Als gevolg van de bestraling heb ik regelmatig een bascaalcelcarcinoom (goedaardige huidtumor) weg moeten laten halen.
In december 2019 kreeg ik een MRI van mijn hersenen omdat ik een “niet pluis” gevoel kreeg. Mijn intuïtie bleek te kloppen want ik had een Meningeoom (goedaardige tumor). Dit Meningeoom is ontstaan als late complicatie van de bestraling van 30 jaar geleden. Deze is in 2020 verwijderd en wordt vervolgd met MRI controles omdat er een kans bestaat dat hij weer aangroeit.
De operatie is goed gegaan maar na een aantal weken thuis werd me wel duidelijk dat ik weinig energie had, last van prikkels, erg gespannen, slecht slapen en heel heel veel hoofdpijn. Ik voelde me geen Wendy meer… (Ik had er een blog over kunnen schrijven…)
Ik heb 18 weken meegedaan met een revalidatie traject en met behulp van ergo, fysio en psycholoog heb ik geleerd hoe ik met minder energie kan omgaan, prikkels, beter slapen en spanning. Ik heb grip gekregen op de situatie en geleerd hoe ik mijn activiteiten kan uitbreiden zonder overbelast te raken, en wanneer dat toch gebeurt er vertrouwen in hebben dat ik er zelf voor kan zorgen dat ik er weer controle over kan krijgen. Eigenlijk geleerd hoe ik met mijn nieuwe lichaam en leven kan omgaan en me weer prettig kan voelen.
Ik ben hierin heel goed op weg en ik kan nu tegen mezelf zeggen dat ik heel trots ben dat me dit gelukt is, en dat ik zover ben gekomen want zonder hulp was me dit niet gelukt. Mijn omgeving heeft me hierin ook heel goed geholpen! Geen woorden voor. Cognitief heb ik in moeten leveren op energie en stressbestendigheid. Qua werk werd duidelijk dat ik afscheid moest gaan nemen van de PACU omdat dit te veel spanning oplevert. Ik was al wel 3x3 uur aan het werk… maar ja, dat is niet genoeg en daarom was net spoor 1 en 2 gestart….
Maar nu deze diagnose: triple neg borstkanker…
