Mijn “hoofdperikelen” in de rugzak en concentreren op het nu.

Mijn laatste avond op vakantie met mijn gezin in Drenthe. Het gaat eigenlijk buitengewoon goed! Echt nul komma nul hoofdpijn🙃 of het gevoel dat ik “vol” raak van alle prikkels. Ik merk dat ik met mijn NAH weer steeds meer kan, maar dat dat dus erg afhankelijk is van mijn nachtrust. Ik ben sinds woensdag weer echt goed aan het slapen. Waarschijnlijk komt het ook door de amitriptyline want in het begin zorgt die voor een ‘roes’ gevoel zal ik maar zeggen. Ik moet ook uitkijken met autorijden. Hier ga je ook weer aan wennen dus effect zal steeds minder worden.

Ik voel me ook ontspannen en kan meer in het nu zijn. De kinderen hebben het naar hun zin, wat wil je dan nog meer. Ik merk ook dat ik weer normaal in mijn energie zit. Ik ga mijn “weekdoel” dan ook halen deze week qua beweging. (Ik heb een Fitbit via mijn zorgverzekering en moet dan 800 punten per week halen om zo een tegoedbon van bol.com te kunnen sparen) De week van de chemo lukte dit dus niet voor het eerst…

Ook is het fijn dat de kinderen weer goed in hun doen zijn. Ze zijn namelijk na elkaar ziek geworden. Job was aan het snotteren sinds vorige week zaterdag. En niet zo maar een beetje maar hij zat echt vol. Ik zei tegen Maarten dat we hem dan moeten gaan testen zodat we optijd de uitslag hebben zodat hij evt. maandag weer naar school zou kunnen gaan…. Maar deze informatie werd ff te veel. Potverdikkeme… een rare wereld is het geworden,  een kind kan niet zomaar meer verkouden zijn want het kan altijd COVID zijn. Ook ik heb hem geweken en dus niet geknuffeld en heel wat handen gewassen ivm de afgenomen weerstand. Gelukkig was de test negatief en kon hij mee met Maarten bij goede vriend Formule-1 kijken. De nacht van dinsdag op woensdag werd Tim ziek. Bij hem slaat het altijd op zijn buik, en dus buikgriep. Maar ook dat weer overwonnen en kon hij gelukkig weer zonder overgeven mee naar Drenthe. Hij is de laatste dagen niet meer naar school gegaan want had het goed te pakken. Zelfs nu nog merken we dat hij qua energie heeft ingeleverd. Ook hier geldt weer voor mij: handen hygiëne en hopen dat ik er niet ziek van word. Gelukkig is het goed gegaan maar vond het wel spannend….

Dan de uitslag van de MRI: het is niet helemaal duidelijk of er aangroei te zien is ja of te nee. Plan: over 6 maanden weer een MRI en dan zal het duidelijk zijn of er nabehandeld moet worden. Mocht het aangroei zijn dan ga ik onder de Gamma knife. Dit is een nauwkeurige bestraling van het hoofd. Wat ging er door me heen toen ik dit hoorde: dit kan ik gaan parkeren want hier ga ik niet dood aan… ik wist dat er de kans bestond dat er weer aangroei zou kunnen ontstaan want voor de operatie was eigenlijk al duidelijk dat het Meningeoom aan een bloedvat verkleeft  zat. Dit konden ze operatief niet helemaal wegnemen want te veel risico dat het bloedvat geraakt zou worden. Dus ik was al voorbereid…. maar tocht KUT.

Afgelopen donderdag naar mijn kapper geweest om mijn haren echt kort te scheren. Ik zou namelijk haarverlies kunnen krijgen vanaf dag 10. Ik was zoiezo van plan om mijn haren kort te scheren wat ook geadviseerd wordt omdat je anders elke keer als je een pluk haren vast hebt of ziet liggen je geconfronteerd wordt met het feit dat… Ik wilde niet dat ik tijdens de vakantie er zeg maar ‘rommel’ van krijg. En direct na mijn 2e chemo zag ik het ook niet te zitten om naar de kapper te gaan ivm me niet lekker voelen. Dus dan nu maar alvast en dan met mutsje gaan rondlopen… Mijn kapster heeft me goed begeleid en steeds stap voor stap alles gedaan en overlegd hoe kort het dan moest. Ik moet zeggen dat het eigenlijk wel oké ging. Een mutsje op doen vond ik vervelender dan me zien met een kale kop plus littekens. Nou ja, dat gevoel zal nog wel veranderen als ik helemaal geen haren meer heb….

Nu zie je goed mijn litteken van 30 jaar geleden en het effect van de bestraling. Daar is namelijk mijn haardichtheid veel minder. De kapster heeft ook op die plekken minder van mijn haren afgehaald dan bovenop mijn hoofd, maar je blijft het altijd zien. Nu is ook goed te zien waarom de kapper er altijd veel moeite in moest steken om er een mooi model van te maken. Verder zie je kleine littekens van het verwijderen van de BCC’s en mijn laatste aanwinst: van het verwijderen van het Meningeoom achter rechter oor. Nu gaan we deze littekens in mijn rugzakje stoppen, want ik zal ze altijd met me meenemen. Dit is wie ik ben!

Als afsluiter…. Ik vergeet steeds te vertellen dat we na de 1e chemo zijn aangehouden omdat Maarten geflitst was door een lasergun op de ventweg van de Beekse Bergen…. Bekeuring is binnen: €261 en dan had ie nog geluk dat de agent het accepteerde dat hij zijn paspoort op zijn iPhone had staan anders was het over de €300 gegaan. WTF money😉

Morgen dus weer naar huis…. Dat is toch wel een dingetje… 

Liefs Wendy