Over mij
Maart 2019. Jaarlijkse check op cholesterol en bloedsuiker, zit in de familie dus een beetje in de gaten houden kan geen kwaad. Weet nog dat ik aan de juffrouw die prikte vroeg ‘zit m’n PSA er ook bij?’ Waarop het antwoord was dat kan ik niet zien en mijn gedachte waren ‘ach toe ook maar’. Week later gebeld, uitslagen goed behalve PSA, is wat verhoogd, of ik toch even langs wilde komen die week. Eerste gedachten? Dit zit niet goed.
Afspraak gemaakt bij de huisarts. PSA opgelopen naar 5.5, is wat aan de hoge kant en zou goed zijn om een afspraak te maken bij het diagnostisch centrum. Afspraak gemaakt en naar het diagnostisch centrum gereden. Bloed geprikt, PSA gedaald naar 5.3. Gevoeld, niet vergroot en voelt egaal aan. Toch vertrouwd men het niet.
Terug naar huisarts voor vervolg. Hij stelt een MRI scan voor. Dat kan op 2 plaatsen, ‘daar waar de wachttijd het kortst is’ is mijn antwoord. Zo kom ik terecht in het Maxima Medisch Centrum (MMC) in Veldhoven. Na wat kleine onderzoeken en nog wat bloedwaarde controles kan ik op 6 mei terecht voor de scan, ‘s avonds want het is erg druk. Inmiddels groeit mijn ongerustheid, terecht blijkt later. Als ik een week later de uitslag per telefoon krijg hoor ik dat het niet goed is en dat ik om schaal 7 van 10 zit. Eerlijk gezegd weet ik nu nog niet wat dat inhoud. Al de volgende dag kan ik terecht voor biopten. Ik zie er erg tegenop en heb ronduit schrik.
12 biopten zijn er genomen. De eerste 3 deden pijn, heel veel pijn. De rest was te doen. Binnen een kwartier was het gepiept, nu weekje wachten op uitslag.
