En nu?
Okay, beslissing is genomen. Zo nu en dan nog wat telefonische consulten gehad zoals dat heet en inmiddels duidelijkheid over wat er gaat gebeuren. Bekend is dat er ook wat lymfe verwijderd gaan worden om te zien of die schoon zijn ook wil de arts ervoor zorgen dat tijdens de operatie de patholoog aanwezig is om direct te controleren of de snijvlakken schoon zijn. Allemaal heel prettig om te weten dat men voor zekerheid wil gaan maar het stelt mij niet geheel gerust.
Vorig jaar fietsten ik nog naar Italie, dwars door Duitsland, de Alpen over, met bagage en tentje in 10 dagen. Straks mag ik de eerste 3 maanden niet fietsen, nu nog moeilijk te bevatten. Vlug voor de operatie nog wat ‘tourkes’ maken. Heb regelmatig een ‘tourke’ gemaakt met de tranen in mijn ogen, niet wetende wat te doen. Zal blij zijn als de onzekerheden voorbij zijn en hoop dat het allemaal mee zal vallen.
Onze geplande vakantie hebben we afgeblazen want het hoofd staat er niet naar. Wel nog een weekje Italië gepland.
Italie is heerlijk, nog even een opera in Verona meegepikt. La Traviata, prachtig.
Aan het zwembad liggend ontvang ik een telefoontje, 040 staat op het display, ja hoor tis het ziekenhuis. Donderdag 8 augustus mag ik op komen draven in Nijmegen, word dan verwacht in het Canisius-Wilhemina ziekenhuis. KAK, het is zover.
Afgelopen tijd al veel disciplines bezocht, specialistisch verpleegkundige, incontinentie verpleegkundige, fysio voor bekken bodem therapie. En dan nog de ‘carroussel’ in het CWZ te Nijmegen. Gevraagd aan de anesthesist of het mogelijk is van tevoren wat te krijgen om wat rustiger te zijn want ik barst van de schrik, dat was mogelijk, gelukkig. De specialistisch verpleegkundige daar verteld me ‘meneer, houd er rekening mee het is een zware ingreep. U komt er uit als een oud mannetje maar dat gaat voorbij’. Zij zal gelijk krijgen, helaas. Later daar meer over.
in de week voor de operatie stopt er een busje, een pakketje voor mr. van Bakel. Dat ben ik maar kan me niet herinneren dat ik iets besteld heb. Ik neem het pakket mee naar binnen en kijk wat er in zit. Incontinentie materiaal, groot en heel groot. Tranen lopen nu over mijn wangen. *@#$%^&!!! wat staat me te wachten waar ga ik aan beginnen? De moed zakt me in de schoenen.