Mijn strijd tegen baarmoederhalskanker

Even een update.. Na mijn laatste blog is er weer het een en ander veranderd, duidelijker geworden en is de rust in mijn hoofd weer verstoord. En zoals de titel al verklapt; veel angst.

Zo! Ik zit weer op de bank na een middagje ziekenhuis. De afspraak was vanmiddag om 15.15 uur pas, best laat. Dus vanmorgen ben ik maar gaan winkelen om de tijd wat te doden. Want winkelen is altijd leuk toch!?

Afgelopen dagen zijn helaas niet mijn beste dagen geweest. Lichamelijk en geestelijk niet.

Vanmorgen om 5.55 ging de wekker en om 7.20 stonden we in het Catharina ziekenhuis in Eindhoven, vol van de zenuwen en angst. Gisteren heb ik, vergeleken met de andere dagen voor de onderzoeken, minder last gehad van zenuwen en angst.

Zo dit was me het dagje wel.. Vandaag kreeg ik de uitslag van de MRI! Deze dag zou mijn aankomende half jaar (en misschien wel langer) gaan bepalen. Eindelijk zekerheid!

Wij hebben ervoor gekozen om Levi meteen dezelfde dag nog in te lichten over het slechte nieuws dat we hadden gehad. 

Gisteren heb ik voor het eerst sinds het nieuws een slechte dag gehad. Lees, moe, buikpijn, misselijk en vooral heel veel spanning voor de MRI. Hoe ziet het eruit? Hoe klein is zo'n buis nou? Doet het pijn? Is het er warm of koud? Maakt het echt zoveel herrie?

Nu is het inmiddels alweer een week verder, een week na de donderslag bij heldere hemel. Ik had een week geleden niet gedacht dat ik er nu op deze manier in, en voor zou staan. Vorige week wist ik eigenlijk nog niet echt wat me overkwam.

Oke, ik moet nu toch wel toegeven dat het me met de dag zwaarder gaat vallen. Ik weet niet zo goed of het de onzekerheid is, of het feit dat het nu pas door begint te dringen of juist een combinatie van beiden..

Het is zo bizar.. Van het een op het andere moment veranderd je leven. Eigenlijk ben je nog steeds dezelfde persoon natuurlijk alleen door de wetenschap dat je kanker hebt veranderd alles.