Mijn strijd tegen baarmoederhalskanker

Na mijn avontuur in het ziekenhuis door die lieftallige splintjes, was ik blij dat ik weer fijn naar huis mocht, zonder pijn! Ik heb het nog wel geweten hoor die dagen daarna. Sjeezus wat had ik een spierpijn in mijn buik. Ik had die nacht keer op keer gal overgegeven dus met die buikspieren is…

Mijn hoofd voelt vol. De corona en daardoor de kids thuis hebben en lesgeven. Het "revalideren"; de oncologische fysio die is gestart. En een, ik hoop kleine, klacht die ik al een langere tijd heb weggeduwd. Dit alles bij elkaar zorgt ervoor dat ik niets meer uit handen krijg op dit moment. Alle…

Nadat ik thuis ben gekomen na de opname tbv de complicatie was ik moe en mijn hoofd was overvol. Ook al was de complicatie " beloofd" door de arts, ik had hem totaal niet aan zien komen, had me echt beroerd gevoeld en pijn gehad. Iets wat ik tijdens mijn ziektebed tot tweemaal toe niet echt heb…

Ook al was ik nog niet verder gekomen met mijn blogs over hoe het na de operatie allemaal is verlopen. Moet ik nu toch even wat kwijt...

Ondanks dat ik  volop geniet van deze periode naar kerst, de kerstboom, de lichtjes en de velen kerstfilms. De verwerking kicks in, net als de corona lockdown…

De eerste dagen thuis na een grote operatie ten gevolgen van kanker vielen stiekem toch tegen. Het lukte wel, heel goed zelfs. Het verzorgen van mijn stoma ging me goed af. Wel als patiënt, nog niet als 'Nicole' maar dat geeft niks en is ook heel normaal denk ik zo. Ik wist goed wat ik moest doen…

Stiekem ben ik best bang om te bloggen over de grote gevreesde operatie. Ik merk dat iets me tegenhoud wanneer ik eraan wil beginnen. Als ik mijn blogs schrijf herbeleef ik alles weer opnieuw. En dat is in dit geval best eng. 

Dinsdag 4 augustus. Daar lag ik dan met mijn witte steunkousen en sexy…

We zijn half juli een weekje in Nederland gebleven omdat Stefan nog moest werken. Dichtbij huis hebben we genoten op de camping van het Nederlandse zomerweer. Tussentijds even naar huis voor de boudoir fotoshoot. Ik kan nu niet begrijpen hoe ik het toen heb gedaan maar ik heb écht genoten. Die week…

Mijn vorige blog eindigde ik met het overlijden van mijn oom. Dit lijkt inmiddels al zó lang geleden. In werkelijkheid is het ook al meer dan acht weken geleden dus dat is ook wel even. Maar er is gewoon zóveel gebeurd met mijn lichaam (lees; operatie, medicatie, complicatie) en geest. Dus het…

Zoals ik mijn vorige blog eindigde... Maandagochtend om 8.05 werd ik dus gebeld door het Catharina ziekenhuis. Het was de afdeling anesthesie om een afspraak te maken voor de pre-operatieve screening, dezelfde dag om 13.30 uur. Woensdagmiddag zou dan het inwendig onderzoek onder narcose zijn…

Het was eind mei. De corona piek nam af, de regels werden versoepeld. Ik bedacht me dat ik nog niets had gehoord van de gynaecoloog voor mijn driemaandelijkse controle. Eind januari ben ik nog bij de radiotherapeut geweest. Dus zou ik eigenlijk eind april, begin mei mijn controle bij de gynaecoloog…