De diagnose.... Prostaatkanker
Hoi,
Ik ben Robert, 57 jaar, getrouwd met Astrid. Sinds April van dit jaar is bij mij prostaatkanker geconstateerd. Na wat pijn te hebben gehad aan mijn bovenbeen en heup en bil werd ik door mijn huisarts doorgestuurd naar de Internist. Hier ben ik binnenstebuiten gekeerd door middel van een biopsie, botscan, skeletscan en een bekkenscan. Ik kreeg tegen de pijn eerst Naproxen maar dat beviel niet goed. Daarna kreeg ik morfine 5 mg, hier werd ik duizelig van en dit werd ook gestopt en ondertussen nog steeds pijn. Toen werd er diclofenac 50 mg zo nodig voorgeschreven en dit werkt bij mij hartstikke goed. De pijn is zo goed als weg wat best vreemd is ( niet dat ik pijn wil hebben uiteraard 😁). Ik heb nu het gevoel dat ik niets mankeer maar de scans en foto's spreken dit tegen. Mijn hele rechter heup is aangetast door de kanker.
In april ben ik in overleg met de Uroloog gestart met hormoontherapie, eerst door middel van pillen en na 4 weken kreeg ik een capsule onderhuids in mijn heup. Deze werkt 3 maanden en wordt dan vervangen aan de rechterkant en zo gaat het om en om.
Ik heb ook ondertussen 2 bestralingen gehad in het Erasmus medisch centrum in Rotterdam, deze tegen de pijn, deze bestralingen gaan 2 tot 6 weken na toediening werken.
Maandag 20 Juni ga ik beginnen met Chemotherapie in het Ziekenhuis in Dirksland , ook dit is bedoeld tegen de pijn en om de uitzaaiingen te onderdrukken of zelfs te verkleinen of verwijderen. Genezen gaat niet maar vertragen van de ziekte lukt wel door middel van bovenstaande.
Mijn Uroloog heeft ook gezegd dat ze het via alle kanten aanpakken,zowel hormoontherapie, bestralingen en chemotherapie, het is een zware aanpak maar ja, het is ook een rotziekte die moet worden aangepakt.
20 Juni naar de Internist om te kijken welke soort chemo ik ga krijgen. Of pillen of via infuus. Nu nog onzeker, verder op de dag zekerheid hoop ik. Ook zit er een verpleegkundige bij dit gesprek bij dit gesprek, zoniet dan mag ik morgen terugkomen voor een gesprek met deze. Ik laat het allemaal maar uiover me heenkomen.
5 juli is de volgende stap in de behandeling, chemotherapie; 6 kuren dit betekent in mijn geval 18 weken onder de pannen. Hopen dat het allemaal meevalt en dat ik er een beetje redelijk doorheen kom. Ook thuis komt dit hard aan en moet er een heleboel geregeld worden. Gelukkig kijk ik er positief tegenaan en laat ik het allemaal maar over me heen komen zonder al teveel te googelen.
