Toch nog niet klaar....

Het was afgelopen maandag Blue Monday, volgens zeggen de deprimerendste dag van het jaar… En, om het dan toch even een keer over Corona te hebben, dat helpt daar niet bij..

Ik las een artikel op Nu.nl, over dat ‘het wel wat met je doet’ als je zo lang binnen zit, zoals wij nu allemaal en was wel…

Aan het einde van een jaar krijg je altijd van die advertenties van energie aanbieders. Dan kan je veel voordeliger en veel meer energie krijgen dan je nu hebt. We hadden ze niet zoveel deze periode, gelukkig, want ik vind het altijd wel irritant. Maar ik moest er vaak aan denken afgelopen weken…

Ik ben meestal wel van het positieve, zeker met schrijven van een blog. Nu even niet. Of in ieder geval minder. Ik had bedacht er niet meer over te bloggen, wie zit er op te wachten, maar doe het toch wel. Heb het erover gehad in de facebook groep waar ik moderator ben en kreeg daar zoveel reacties…

Of het te maken had met het weer weet ik niet. Maar vorige week was een week van hier en daar een bui. Een huilbui, wel te verstaan. Hier en daar een huilbui. En, zoals mijn vader dan zei, ‘hm, waarom altijd meer hier dan daar? ‘.

Het was een pittige week. Of eigenlijk waren de weken daarvoor…

Dit weekend had ik weer ‘zo’n dag’ . Een dag waarop ik opsta en al voel, wat ik ook ga doen, het gaat niet lukken vandaag. En dat voelt waardeloos, ik kan het niet anders zeggen en doe dat ook niet nu.
Maar deze keer dacht ik ‘oh nee, jij (wie het dan ook is) krijgt mij niet klein! Ik had, en heb…

Het is zo’n dag vandaag. Dat je wakker wordt en bijna al weet ‘nee, dit wordt niet een hele actieve dag’. Nacht slecht slapen, lijf dat her en der rommelt, gemiddeld twee keer per week is er wel zo’n dag sinds het einde van de chemokuren. En op dagen dat het zonnetje schijnt helpt dat het wel weer…

Ik heb onderstaande blog geschreven voor mijn eigen pagina (marloesdewit.blog) om mensen beter te kunnen uitleggen hoe het werkt met de vermoeidheid. In ieder geval voor mij..:-) Misschien hebben mensen er hier ook wat aan!

Nee, schrik maar niet. Ik ga jullie niet inwijden in onze bedgeheimen! Ik…

…totdat ze makkelijk worden.
Deze spreuk las ik deze week in de Untire app. Open deur misschien, maar wel waar. En ik vond het moeilijk, dit eerste half jaar na de chemo. Maar het lijkt nu wel wat gemakkelijker te worden.

Als je kanker hebt, of wanneer dat wordt gediagnosticeerd, voel je jezelf…

Mensen die vaker mijn blog lezen is het vast al opgevallen: het zijn worstelweken geweest hier. En het is nog niet over, maar ik heb wel de hoop dat het nu wat beter zal gaan. Maar ik kan er toch niet niet over schrijven merk ik. En schrijven helpt ook. Dus is hier het vervolg… 🙂

De druppel in die…

Dit wordt geen hele lange blog want ik ga zo slapen. Ik heb net een drukke dienst erop zitten namelijk en moet vannacht ook nog weer…
Ik hoor je denken: ‘huh??? Nachtdienst? Werkt ze weer?? Dat had ze toch lang geleden allemaal al gehad??’ Ja, dat dacht ik zelf ook. Niet dus. En het zijn drukke…