Heleentje is ziek.

Lotgenote vriendin Kaatje is overleden. Verdrietig ben ik ervan. Ik mis mijn maatje.  We hebben elkaar hier op kanker.nl  gevonden. Hongerig naar iemand die 'hetzelfde' meemaakte, een lotgenote, vonden we elkaar. Ons verhaal hoe het allemaal begon leek als twee druppels water op elkaar.

Toen ik op de middelbare school voor het eerst over “ het zwarte gat” hoorde spreken vond ik dat zo iets mysterieus en spannends. Vliegtuigen die zomaar konden verdwijnen en opgeslokt werden in een zwart gat. Bijzonder fascinerend. Behoorlijk ingewikkeld.

Ik heb een slecht geheugen voor cijfers en getallen. Of het nu om een datum gaat of om een groot bedrag, ik kan het niet goed onthouden. Dat heeft niets met de genoten chemokuren te maken, denk ik, want ik heb het altijd al gehad. Ik heb meer met letters dan met cijfers.

Voordat mijn man en ik half juni 2014 met de caravan op vakantie gaan, maak ik eerst een afspraak met de huisarts. Ik heb last van obstipatie en een wat opgezette buik. Huisarts zegt dat buik soepel voelt en ik koop middeltjes bij de drogist.

 Geen fijn woord vind ik het; palliatief.  Als je voor het eerst met deze term wordt geconfronteerd, en het slaat op jou, klinkt het wel heel erg bijna dood. Je hoopt natuurlijk allemaal dat je het nooit te horen zult krijgen; “u kunt niet meer genezen”. De ziekte is palliatief.

Voor ik ziek werd, in mijn vorige leven zeg maar, ben ik leidinggevende geweest van een thuiszorg team bij een zorginstelling. In die hoedanigheid kwam ik regelmatig bij zieke mensen thuis. Veel gesprekken gevoerd.

Leven met kanker, eierstokkanker in mijn geval, heb ik echt moeten leren. Ik vind dat niet altijd gemakkelijk.

Genieten hoor! Deze boodschap krijgen we vaak te horen.

Ik heb altijd een beetje dubbel gevoel over van die slogans, die oneliners , die in een paar woorden " alles" lijken uit te moeten drukken. Enerzijds irritatie omdat zo' n losse zin eigenlijk niets zegt. Anderzijds, treffend dat zo' n zin eigenlijk alles zegt.

"Maar je ziet er wel goed uit" . Deze opmerking krijg ik nogal eens te horen. Veel mensen hebben kennelijk toch het idee dat je er altijd uitgemergeld en slecht uit moet zien als je kanker hebt. Of men zei; dat je nog rondfietst!!