Fifty-Fine

Dierendag is wel een mooie aftrap om iets over zingeving in mijn leven te vertellen.

Al vanaf mijn vroege jeugd was ik druk met de beestjes in en om ons huis. Dieren zijn goede luisteraars en knuffelaars als je jezelf als kind en jong volwassene verdrietig voelt vanwege verwaarlozing en…

Ik droom alsof ik het eeuwige leven heb. Ik leef alsof ik morgen dood ga.

Citaat van de Omdenken scheurkalender donderdag 11 juni

Diagnose kanker betekende meteen nadenken over mijn dood. Ik voelde me niet ziek en toch moest ik beslissen of ik een levensreddende behandeling wilde inzetten…

Gevallen? Even janken, opstaan en weer doorlopen.

Mijn tegeltjestekst boven de open haard. Een heel nuttige vechtmodus die altijd binnen handbereik lag. Mijn levenspad was namelijk een flink hobbelige weg. Soms zelfs zo hobbelig dat ik fysiek pijn leed. De ellende begon al in mijn jeugd en liep…

Bijna een jaar geleden schreef ik mijn vorige blog. Ik beloofde toen wat sneller van me te laten horen. Op een of andere manier kwam het er weer niet van.  Vorige keer was het anderhalf jaar geleden, het is nu in ieder geval wat korter. Zit er toch nog progressie in de zaak.

Zo lang wachten is een…

In oktober 2017 schreef ik mijn laatste blog. Vanaf die datum tot nu gebeurde van alles, reden genoeg om te schrijven. Maar de zin was ver te zoeken. Waarom? Geen idee, ik kan diverse redenen bedenken maar niet één specifieke. Laten we het maar houden op een periode waarin ik eerst met mijzelf een…

Deze ronde zit weer in the pocket. Glansrijk gewonnen.

Soms vragen mensen zich af of je genezen van kanker als een gevecht moet zien. Iedereen ervaart het op zijn of haar eigen manier. Ik kan alleen voor mij zelf spreken, niet voor anderen. De metafoor waar ik het meeste grip op heb, is de…

Op één of andere manier voel ik mezelf verbonden met andere kanker lotgenoten. Het is inmiddels een flinke club van onvrijwillig toegetreden leden. Het schijnt dat gemiddeld 1 op de 3 mensen kanker krijgt. Dat is veel, heel veel.

Dankzij het ziekenhuis, het Marikenhuis (inloophuis in Nijmegen voor…

Het kankergezwelletje of beter gezegd, de plek waar het heeft gezeten, speelt af en toe op. De aller intiemste details bespaar ik je maar als je al misselijk wordt van het woordje poep of plas dan kun je nu beter afhaken.

Bij mij is het gebied van de endeldarm tot de anus, het blaasgebied, de…

Voor de behandelingen tegen mijn kankertumortje, had ik nog een redelijke conditie. Zeker voor iemand die het liefste met een grote boog om de sportschool loopt. Dat verzin ik niet zelf. Tijdens mijn jaarlijkse fietstest bij de cardioloog krijg ik iedere keer te horen dat mijn conditie redelijk goed…

Herstellen van kankerbehandelingen is zwaar maar we lachen wat af. Zeker om mijn chemobrein gieren liefje en ik vaak van de lach. (Klik hier als je wilt weten hoe zo’n chemobrein werkt of soms juist niet werkt.)

Laatst zat ik op het verjaardagspartijtje van mijn schone dochter. Dit was haar eerste…