Ander Leven...

Ik vraag me af, "Is het nu anders voor jou?"
Ben ik nu minder aantrekkelijk als vrouw.

Net als voorheen zijn wij weer intiem en jij raakt mij aan.
Zal ons huwelijk blijven staan?

Ik voel jouw armen om mij heen.
Je zegt, “Voor mij is er maar één.”

Ik weet het, onze liefde is sterk genoeg.
Je was bijna…

Een ijskoude drank, op zich niet zo gezond.
Toch nuttigen tijdens de chemo, blijkt na proeven beter voor de mond.

Alle slijmvliezen, krijgen een verschrikkelijke knauw.
Maar de mond kan dit opvangen,door de ijzige kou.

Ik laat het mij geen twee keer zeggen en drink zoveel ik kan.
IJskoud joh, ik…

De pijn was niet gemakkelijk, dat geef ik eerlijk toe.
Spugen en misselijkheid wat een gedoe.

De nachten waren zwaar en lang.
Toch jou verliezen maakte mij meer bang.

Jij, de smaak van mijn mond.
Jij, een pijnlijk gemis, zo zwaar verwond!

Alles smaakt weer vies.
Zelfs een ijsje is niet meer te doen.
Mondwa…

Ik ben kaal en een pruik heb ik niet genomen.
Ik wist dat dit moment ooit zou moeten komen.

Het is zover, de dag is daar.
Geen wenkbrauwen, geen wimpers, over mijn hele lijf geen enkele haar.

Het is niet anders, de chemo heeft dit gebracht.
Toch is het accepteren moeilijker dan ik dacht.

In het begin…

Je laat mij moeizaam toe. Ik wil bij jou zijn!
Jouw afzien, jouw lijden doet mij pijn.
Ik wil jou helpen. Ik weet niet hoe.
Ik wil wat doen. Ik wil naar je toe.

Af en toe als ik ren in de polder. ik laat me soms even gaan.
Af en toe, als niemand mij ziet, laat ik om jou een traan.
Hoe loopt dit af? Ik wil…

Ik trek vol verwachting mijn hardloop pakkie aan.
Eindelijk na lange tijd weer eens rennen gaan.

Zere benen, teleurstelling, het gaat nog niet.
Wandelend doe ik mijn rondje, ik voel verdriet.

Zelfs honderd meter rennen is voor mij nu te veel.
De chemo sloopt en laat maar weinig heel.

Ik ren, de benen…

Neem jij straks ook een pruik? Nee, ik denk het niet.
Ze zijn best mooi. Geen mens die het ziet.
Opnieuw moet ik gaan kiezen uit twee kwaden.
Kaal of pruik, ze zijn toch beide beladen.

Beladen met een stempel, de ziekte is te zien.
Of is dat met een pruik veel minder misschien?

Toch de last van zit het…

Dit moment ga ik echt nooit vergeten.
We hadden gezellig, samen wat zitten eten.

Het was eigenlijk de eerste keer weer samen in de stad.
Nadat ik de eerste chemo had gehad.

Ik had een soort van zwarte sjaal, om mijn hoofd heen geslagen.
Die pruik zou ik immers niet gaan dragen.

De Bourgondiër, ja dat…

Ik span een touw.

Ik wil ze allemaal blijven zien.
Geen idee, waarom ik zoveel aandacht verdien.

Liggend op mijn bankje,
de ochtendjas weer aan.
Kijkend naar de kaartjes heeft me goed gedaan.

Het vallen op de mat,
het geluid van de brievenbus,
een steunend woord, een geschreven kus.

De postbode…

Ik wil jullie vertellen, hoe het voor mij was.
Beetje bij beetje besef ik het nu pas.
Beetje bij beetje brengen gedachten mij terug.
Eigenlijk ging het allemaal best wel vlug.

Drie keer twee kuren moest ik ondergaan.
Ik zou me er dapper door heenslaan!
Chemo kom maar op.
Ik hoor het mezelf nog zeggen.
“E…