Over mij
Mijn naam is Else, ik ben 62 jaar en woon samen met mijn man (Jim, 74 jaar) in Haarlem. We zijn 24 jaar bij elkaar. Jim heeft 3 volwassen kinderen en we hebben 7 kleinkinderen. Een grote bonus in mijn leven.
De afgelopen 2 jaar kwam er - na jaren mantelzorg voor mijn ouders-meer ruimte voor wat ik graag deed. Ik heb een switch gemaakt in werk en werk nu (minder) in mijn woonplaats. Ik werk als pedagogisch coach in de kinderopvang. Een heerlijke functie. Ook ben ik gestart met een coachopleiding met het idee dat ik naar en na mijn pensioen pedagogische/dienstverlenende professionals wil begeleiden in persoonlijke ontwikkelprocessen op het gebied van leven en werken.
Ik voel me omgeven door veel lieve mensen in mijn omgeving, trouwe en inspirerende vriend(inn)en en dierbare familie.
Jim staat op zijn 74e midden in het leven. Na zijn pensioen hebben we een hondje gekregen (ze is vorig jaar overleden). Jim is met een nieuwe carrière gestart. (Een uit de hand gelopen hobby).
Hij knapt oude ampversterkers op en repareert elektrische gitaren en geniet van al het volk dat aanwaait in zijn werkplaats. Altijd op zoek naar de ultieme sound. Jim is een mensen-mens. Hij heeft een groot netwerk aan lieve en creatieve mensen om zich heen opgebouwd door de jaren heen.Popgitaristen, beginnende bands, maar ook de mensen in het bedrijfsverzamelgebouw waar hij zijn werkplaats heeft. En veel vrienden.
8 februari j.l. werd slokdarmkanker stadium 4 vastgesteld bij Jim. Een schok. Want hij voelde en voelt zich echt goed. “je weet pas hoe het moet als het niet meer nodig is”. Nu de kanker zich aandient bij mij man en in ons leven voel ik me hotsend en botsend door het leven gaan. Als een karretje in een achtbaan. We weten niet waar het heengaat en het doet pijn waar ik het niet verwacht. Ik ben bereid het aan te gaan en voel me bang. We doen het samen, maar ook hebben we een eigen traject in het vooruitzicht. Ik schrijf graag. Dagelijks. Het helpt me om op een rijtje te zetten en te onderzoeken wat er speelt, afstand te nemen, mijn gevoelens te onderzoeken en om te gaan met emoties. Ik vind het fijn om nog eens terug te kunnen bladeren. Ik lees ook graag en heb veel aan ervaringsverhalen van anderen. Misschien hebben anderen, die diezelfde achtbaan ingaan, er iets aan om te lezen wat ik schrijf over mijn ervaringen. Ik ben nu in de 5e week na de diagnose en wil proberen wekelijks iets te schrijven.
