Onwerkelijk nog steeds ...
Nog steeds kan ik niet bevatten wat ik voor uitslag de scan van 12 augustus heb gekregen. Het staat zwart op wit op mijnmcl dus het is waarheid.
3 jaar lang behandelingen gehad die werkten en ook die niet werkte. Ongeneeslijk betekent nooit meer gezond, nooit meer kankervrij. Toch op dit moment even geen tumoren te zien en even geen behandeling.
Dankbaar zeker, maar de Fec kuur heeft ook veel bijwerkingen waar ik nu nog van aan het herstellen ben of mee moet leren leven.
Ook zijn er nu weer lichtpuntjes mijn wenkbrauwen en mijn wimpers heb ik terug. Mijn haar begint te groeien, zij het met donsachtig grijs. Het begin is er weer.👊
Mijn conditie komt ook weer terug en mijn gewicht gaat weer naar wat ik altijd heb gewogen.
Maar verdrietig ben ik nog wel. Waarom kan niet iedereen zo'n mooie uitslag krijgen. Waarom worden sommige lotgenoten alleen maar zieker?
Helaas zal ik daar geen antwoord op krijgen. Ik kan niet toveren anders had de wereld er een stuk beter en mooier voor ons allemaal uitgezien. Sterkte allemaal weet dat ik aan jullie denk.
Liefs Alice 😘❤
Ik ben hier nog lang niet klaar.💪💪🍀🍀
60 reacties
Dat je niet tegen de kanker vecht, kan ik begrijpen, want winnen van kanker
lukt [ vind ik !!! ] bijna niemand, het is een ongelijke strijd.
Maar waarom ga je dan wel al die vreselijke behandelingen aan al die jaren??
Dat begrijp ik echt niet??
Groetjes Hans
---
Gewoon omdat je niet dood wil. Iedereen maakt hierin zijn eigen keus. Ik ga voor kwaliteit, maar als kwaliteit niet meer is en misschien door behandeling weer komt, dan is dat een optie.
Niet dood willen weegt voor mij echt veel minder zwaar. Misschien omdat ik vanaf dag 1 al wist dat ik niet meer zou genezen. Maar ... het draait altijd weer om degenen waar je van houdt en die van jou houden en voor wie het vreselijk is als je er zomaar ineens niet meer bent. Als ik geen kinderen had - maar dat is onvoorstelbaar, ik ben al veertig jaar moeder - weet ik niet of ik die chemo wel zou gaan doen die morgen start.
Maar hebben jouw kinderen dan niet zoiets van....wij zien wat jij
allemaal moet doorstaan, ga maar als je wilt ??
---
Misschien komt het ooit zover, maar ik heb mijn diagnose pas acht maanden en pas de laatste pakweg twee maanden begin ik enigszins een patiënt te worden. De tijd zal het leren.
Het was eigenlijk ook wel een hele persoonlijke en directe vraag
die ik je stelde...ik hoop niet dat je er van schrok ??
Toen ik bijna drie jaar geleden te horen kreeg dat ik een hersentumor had,
heb ik tijdens mijn 10 dagen in het ziekenhuis alles heel snel en zorgvuldig op
een rijtje gezet voor mij zelf om niet te laten behandelen.
Toen ik ongeveer twee weken thuis was wist ik het echt helemaal zeker en heb
toen het aan mijn zoon verteld en was benieuwd naar zijn reactie.
Hij keek mij alleen maar aan en zei "ik had niets anders verwacht van je,
ik vind dat je groot gelijk hebt"
Dat gaf mij wel een goed gevoel dat wij dat samen zo eens waren.
Groetjes Hans
---
Ik sta nog aan het begin, pas acht maanden de diagnose.
Eén onvoldoende werkende immunotherapie, een tot nu toe wel effectieve bestraling van een hersenmetastase, nu start ik met chemo. Zolang het voor mij te behappen is, is het voor hen ook te behappen en dat is waar we nu staan. Al is het er niet makkelijker op geworden. Ze zijn 'als de dood' om mij kwijt te raken. Ik gun ze graag nog wat extra tijd, zolang het te doen is. Maar dat moment bepaal ik (hopelijk) wel zelf.
Ik begrijp je nu helemaal!!!
Groetjes Hans
---
Lieve Alice , het is heel normaal dat je een dubbel gevoel hebt. Maar wees niet te hard voor jezelf. Jij verdient net als iedereen een goede uitslag en de daaraan verbonden tijd van leven . Al blijft dit onzeker hoelang dat dit gegeven is. Maar je leeft nu.
Ik herken jouw instelling van zorgen voor anderen en je zorgen blijven maken voor anderen. Dat is het aard van het beestje en dat verander je niet maar jij mag er zijn mooi mens. Ik hoop dat je lang mag genieten van je mooie uitslag , je hebt er hard genoeg voor moeten werken en nog steeds .
Lieve knuffel Finie
Wat lief Finie, dank je wel. Ik ben sprakeloos.
Liefs en een dikke knuffel voor jou😘❤