Over mij
Maart 2018.
Mijn moeder moest voor onderzoek naar de oncoloog. Ze had al 2 jaar lang last van bepaalde klachten. Ze werd elke keer weg gestuurd omdat de dokter zei dat het stress was. Bij de 3e keer heeft ze aangegeven dat ze meer onderzoek wou, omdat 2 jaar lang dezelfde klachten niet alleen van stress zou kunnen komen.
Gelukkig heeft ze die stap gezet, door verschillende onderzoeken werd ze onverwachts doorgestuurd naar een oncoloog. “ Misschien heb ik wel kanker, Kim “ zei mijn moeder. Ik geloofde het niet. Nog nooit heeft er iemand kanker gehad in mijn omgeving. Nog nooit is er iemand overleden in mijn omgeving. Mijn mama zal vast geen kanker hebben.
18 april 2018
Ik weet het nog zo goed. Ik zat op school, wachtend op een telefoontje van mijn moeder, die een gesprek had met de oncoloog. Ze belt me op:” ik heb wel kanker Kim.. “. In shock stel ik haar gerust en hang ik op. Ik geloofde het nog steeds niet. Hoe dan??
Na meer onderzoeken kwam er nog meer verschikkelijk nieuws. Mijn moeder had alvleesklier kanker, met uitzaaiingen naar de lever en milt. De gezwellen waren al zo groot dat er niks meer aan gedaan kon worden. Einde verhaal, zou je denken...
Kwaadaardige kanker, ongenezelijke kanker.. Het ergste van het ergste. Wat moesten we nou doen? Hoelang had mijn moeder nog?
