Nóg een bacterie ( blog 2 )

Na het PICC-lijn incident, had mijn moeder dus een bacterie opgelopen. Ze werd er erg ziek van, ze at weinig waardoor ze weinig energie had. Door die stomme bacterie moest ze 2 weken lang in het ziekenhuis blijven, voor antibiotica. Of het bij die 2 weken bleef wisten we niet, want eigenlijk zou ze na die twee weken weer chemo krijgen. 

2 weken later. De gekke bacterie was weg. De antibiotica kuur was klaar. Mijn moeder was nog erg zwak, en had veel last van haar buik. De kankercellen maakte veel vocht aan, en dat bleef zitten in haar buik. Het was vreselijk om te zien, ze leek wel zwanger, vond ze zelf. 

Ze hadden wat vocht uit haar buik gehaald om op kweek te zetten. Kijken of er geen gekke dingen in zaten. Maar mijn moeder voelde het al aan, ook dit was niet goed. Ze had een buikvliesonsteking. Alsof er nog niet genoeg ellende was. Ook hiervoor kreeg ze weer een antibiotica kuur van 2 weken. En de chemo? Die werd uitgesteld. Ze moest eerst aansterken en opknappen.

Tijdens de antibiotica kuur werd ze alsnog zwakker. Ze at nog minder maar dronk wel veel. De doktoren hadden het besloten: “we gaan je geen tweede chemo geven, tenzij je binnen een paar dagen aansterkt. Je bent te zwak, en je gaat het niet overleven als we hem wel zouden geven”. De kans dat ze ineens zou gaan eten en dus zou aansterken, was erg klein. Maar we gingen ervoor, ook mijn moeder. Door die opgezette buik had ze geen eetlust. Alles drukte op haar maag. Zou het wel gaan lukken..? Dacht ik..

( ik schrijf deze blog in delen )