Liefhebben en liefhouden

Vanuit mijn midden maak ik ruimte voor een nieuw begin. Ik stap uit mijn geïsoleerdheid en luister naar mijn innerlijk weten. Ik verbind mij met mijzelf, de ander en het leven. Ik gebruik mijn verbeelding en moed om af te stevenen op een toekomst die nog in de mist ligt. Ik durf te twijfelen. Ik…

Ik ga naar binnen en luister naar mijzelf. Ik verbind mij met alles om mij heen. Openen is het begin in stoppen met zoeken naar doen. Ik hoef alleen maar te zijn. Gewoon zijn. Ik draag mijzelf op handen. Ik geloof in de magic of life. Ik voel mijn hoop, optimisme en zwerflust groeien. Ik besluit om…

Ik neem geluksmomenten in mij op. Zij laten mijn hart stralen. Zijn zoals ik ben is altijd het proberen waard. Ik laat de angst los dat ik het niet waard ben om iets te krijgen. Ik leer te ontvangen en omarm het principe van overvloed: alles is er al. Ik stel mijzelf ervoor open en ben gul en…

Ik gun mijzelf de tijd om te dromen. Dromen over wat ik wil doen en betekenen. Als ik mijn hart volg kies ik voor kinderen. Ik wil kinderen die zoeken helpen om zichzelf te vinden. Ze laten ontdekken dat ze mooi zijn zoals ze zijn, vanuit een onzichtbare omarming, en met de voeten op de aarde en het…

Ik verwelkom de dag en sta stil bij het goede. Voorbij de woorden kom ik thuis in mijn lichaam. Ik kies voor hart werk en neem mijn hart mee naar mijn werk. Ik geloof dat ieder mens een goddelijke vonk heeft en help mensen om hun levenskracht te vinden. In verbinding met de natuur en de natuur als…

´Ik weet dat ik niets weet´.

Borstkanker is voor mij een leermeester geweest. Ik ben teruggeworpen op mijzelf en op een gevoel van niet weten. Ik volg mijn eigen waarheid en besef dat de waarheid subjectief is. Dat het maar net is wat je ervan maakt. Wat ik ervan maak, wat mijn waarheid is, is dat…

Ik ga terug naar mijn oorsprong en ontspan. Ik heb mijn lijf lief. Het is vallen en langzaam weer opstaan. Eb en vloed. Ik kom uit voor mijn angsten en onzekerheden, en nodig mijzelf en anderen uit om lichter en zachter te worden. Ik draai mijn gezicht naar de zon zodat de schaduw achter mijn valt…

Ga ik door met chemotherapie of niet? Kies ik voor een einde van dit traject en creëer ik daarmee een nieuw begin? Ga ik voor een frisse bries en laat ik mijn bloem ontluiken? Vanuit het contact met de aarde en een gevoel van veiligheid van binnenuit? Durf ik te gaan voor puur natuurlijk? Voor leven…

Ik geef mij over. Ik leg mijzelf niks op en kom steeds dichterbij mijzelf. Elke kleine stap kan mijn leven veranderen. Ik sta stil bij het goede en besef waar het echt om gaat: geloof, hoop en liefde. Dat geeft een stevige basis voor het leven. Ik maak ruimte voor een nieuw begin en verwelkom de dag…

Ik ben altijd beschermd. Ik maak mij van jou los, wat goed is en juist. Ik kan in de veilige haven blijven, maar daar ben ik niet voor gebouwd. Er is altijd licht en donker. Ik gebruik de kracht van mijn schaduwkant. Ik gun mijzelf de tijd om te klooien en weet dat ik niet alleen ben.