Vlak voor mijn 49ste verjaardag ging ik met allerlei vage klachten naar de huisarts en oh ja, ook nog een pijnlijke bult bij mijn sleutelbeen. Uitgezaaide stadium 4 longkanker bleek het te zijn. Geen genezing mogelijk.
Het is alweer of nog steeds een raar bestaan en volgens mij had ik ook al eens een blog met die titel: 'raar bestaan'. Remissie, stabiel, de tumor niet actief. Controle na een half jaar pas. Ik vind het eng maar toch kan ik er wel aan wennen: ik riep het al die tijd al en misschien ga ik er…
Perspectief. Ik las er over in een ander blog. Het zette me aan het denken. Al sinds mijn vorige controle-bezoek, na de scan en bloedafname, voel ik me hyper, heb ik meer energie. Mijn arts zei dat hij de kans klein achtte dat de longtumor weer actief zou worden. En met dat ene zinnetje veranderde…
Eindelijk weer eens een controle-afspraak bij mijn eigenste professor dokter. Ik ging alleen, ik doe dat de hele coronaperiode al. Ik probeer alsmaar vertrouwen te hebben in goede uitslagen en die kreeg ik ook elke keer. En in mijn ziekenhuis wordt nog steeds gevraagd of je alleen wilt komen, als…
Had ik net de koorts en twee-en-halve week bedlegerigheid overwonnen, gooide een si-gewricht roet in het eten...
De koorts was gezakt, ik hoorde niets meer van het ziekenhuis over bloedonderzoek of longfoto's en dacht er het mijne van. Koffiedrinken bij de Dierenopvang en toen ook maar wat beestjes…
Ik was zo ziek van die hoge koorts dat ik me van de eerste paar dagen weinig herinner. Eigenlijk alleen maar dat ik dacht: als ik terminaal word van die klotekanker, is dit niet wat ik wil. Niet in m'n eentje op de 2e verdieping in bed liggen en een verdieping naar beneden moeten voor de badkamer…
Er was veel afleiding en veel te doen. Het eerste feestje sinds de coronamaatregelen, in een boscafé en een openluchttheater. Mijn verjaardag. Mijn bloedjes van kinderen kwamen en stiefdochter, wat aanhang, we huurden een busje. Togen er zaterdag mee naar het feest en zondags (nadat de taxi…
Wordfeud zei: mv8tekst heeft het spel afgebroken. Zaterdag 3 juli was dat. Mijn kankerverjaardag en de sterfdag van mijn vader. Ik vergat dat. Met Syl ging ik naar Marian en ze lag er nog net zo vredig bij als ik haar de donderdag daarvoor had achtergelaten. Syl en ik dronken koffie en thee met…
We gingen naar Haarlem, lief en ik. Samen lunchen met Alice en haar lief en daarna op bezoek bij Ron. Onvergetelijk en bijzonder, en Alice had er duidelijk heel hard naar toe geleefd, dat wilde ze nog doen, een laatste lange trip. En daarna op de camping genieten van…
Bijna 4 jaar ben ik hier op deze site. Ik zou snel doodgaan, hoewel ik daar zelf natuurlijk niet aan wilde, maar de prognose was niet zo best. Als stadium-viertje (term van kankergenoot John van Nuland) weet je dat je niet beter wordt. Weet je dat je behandeling levensverlengend is en niet meer dan…
"Hoe gaat het met Harry?" Ik vroeg het aan Jen. Ze schudde haar hoofd en zei dat het nog geen pochen was. Gecastreerd maar niet zo goed uit de narcose gekomen. Ze wilde Harry koppelen, maar vroeg zich af of het al die ellende wel waard was. Ik leefde mee. Wat een gedoe. Zelf had ik Draak geadopteerd…