Vlak voor mijn 49ste verjaardag ging ik met allerlei vage klachten naar de huisarts en oh ja, ook nog een pijnlijke bult bij mijn sleutelbeen. Uitgezaaide stadium 4 longkanker bleek het te zijn. Geen genezing mogelijk.
Ik kreeg van drie kanten een mail voor de nieuwste vragenlijst van 'Doneer je ervaring'. Van de organisatie zelf, van Longkanker Nederland en van Kanker.nl. Ik heb de lijst ingevuld, ik doe dat al jaren. Het is een panel van en voor kankerpatiënten, waar je je kennis en ervaring met kanker kunt…
“De scan ziet er prima uit!” zei m’n professor, op een zonnige donderdag. Maandags was ik voor die scan naar het ziekenhuis geweest, en voor bloedafname – dat laatste was niet goed geregeld en ik verbleef de halve dag in het ziekenhuis. Dat was niet erg, het was er koeler dan buiten.
Maandagmiddag stierf Anja. Haar dochter appte dat, heel liefdevol. En nu is dat al weer een week geleden…Het onweerde toen. Vanmiddag ook.
Die dinsdag daarna was ik jarig. Ik ben 55 geworden. Ik dacht terug aan het feest dat we gaven toen ik 50 werd. Toen we net samenwoonden. En zeker niet verwacht…
We waren 5 weken geleden net thuis van Alpe d’Huzes. Waar we allebei, tegen alle verwachtingen in, de berg beklommen tot aan de top. Waar we een hele gezellige week hadden met z’n zessen in ons grote huis met de grote tuin. Waar saamhorigheid en verbondenheid er zomaar voor zorgden dat…
Twee weken gingen we naar Frankrijk, een weekje vakantie en daarna de koersweek met de teams van Kanker.nl. De eerste week lekker met z’n twee: Lief ging fietsen en ik probeerde sinds bijna 6 jaar een boek. En las die in één dag uit. En twee dagen later nog eentje, heerlijk! Wandelen deden we ook…
Met m'n arsenaal medicatie was de zenuwpijn onder controle. Maar nadat ik leuk make-up had gekocht en kleurrijke oorbellen en haarspelden om niet meer als patiënt door het het leven te gaan, sloegen de bijwerkingen van die medicatie pas toe. Vooral die van de Dexamethason.
Ik had de vijfde kuurweek weer voornamelijk slapend doorstaan en daarna herinner ik me eigenlijk alleen maar pijn. Jankend opstaan 's morgens, buiten bed geen houding weten te vinden, in bed maar weer slapen. Ik wist niet meer waar ik het zoeken moest. En bedacht steeds vaker: is dit nou al die…
Vier van de zes kuurweken achter de rug, ik lig nu op bed aan het infuus voor de vijfde. Vanmorgen bij de long/onderzoeksarts geweest. "Het beste meteen maar", zei ze, "de scan ziet er goed uit!"
Geen groei, geen nieuwe plekken, één plek wat kleiner. Voor zover dat te zien is, want er is veel…
Weer een blog terwijl ik dat van anderen nog niet gelezen heb: ik vind dat het niet zo hoort, maar het moet nog maar een keer. Ik type 'm zittend op de bank, met de laptop op m'n voetenbankje, want ik heb zo'n zenuwpijn rechts in mijn nek/schouder/arm dat ik niet met de laptop aan tafel kan zitten…
In de winkels, daar voel ik het even, dat kerstgevoel dat ik anders ieder jaar heb. Niet zo jubelend, maar het is er nog wel. Ons huis is ook wel versierd – maar niet alles is van stal gehaald, want we hadden gewoon geen tijd. Ondergedompeld in de kankerbubbel.