JA dat boeit dus echt niemand

I’m a sucker for Christmas 6, dat zou de titel van dit blog moeten zijn. Maar het is nog niet zo ver.

Vorige week de afspraak bij de bestralingsarts. Als de scans geen gekke dingen laten zien, starten we na de uitslag en loting meteen met de bestralingen. Drie plekken in beide longen, twee plekken…

Om half drie zouden we videobellen, mijn longarts en ik, en Lief, al pas je niet allebei in beeld op een mobieltje. Op een tablet had ook gekund, maar op de laptop gaat het niet met het beveiligde programma dat sinds corona af en toe gebruikt wordt. Onze tablets zijn stokoud en ongeschikt. M’n arts…

Lief en ik merkten het allebei al toen de longarts me uit de wachtkamer haalde en voor ons uit liep naar de spreekkamer: hier komt geen goed nieuws aan. En zo was het ook. De immunotherapie heeft geen enkel effect, de plekken groeien en de tumormarkers stijgen. Het gaat langzaam, dat is het enige…

Een week of vier later en volgens mij werkt het nog steeds niet. De uitzaaiing bij mijn sleutelbeen wordt eerder groter dan kleiner en begint pijn te doen. Ook aan de achterkant van mijn schouder doet het pijn, daar zit ook een uitzaaiing, ik weet niet eens waar precies, maar het doet pijn, dus dat…

Na twee keer immunotherapie was de scan. Het is snel, na twee keer, dacht ik. Vijf jaar geleden was het niet anders, na chemo, na immuno, maar toch – snel. Ik deed m’n best niet aan de plek bij mijn sleutelbeen te voelen, daar waar ik de eerste keer merkte dat er iets mis was, daar waar nu ook een…

Ik doe het weer, bloggen terwijl ik nog niet bijgelezen heb. Altijd lastig voor me, want ik wil iedereen die ik hier lief heb, volgen. Maar de volgorde van wat ik doe in het dagelijks leven rammelt nogal.

Gisteravond keek ik April, May, June. Een Nederlandse film over een vrouw met longkanker. Ze…

Was ik tot voor kort vol goede moed - gaan met die banaan, kop in het zand, van die dingen – vandaag is somberheid over me heen gezakt. Ik voel dat ik fronsend ben en mijn mondhoeken omlaag hangen. Hangen, ja.

Ik had het eerst niet door. Ik was vanmorgen naar mijn geliefde Dierenopvang. Op de…

Het duurde allemaal lang, het dna-onderzoek van de tumorcellen. Dat wisten we wel en we zijn niet zo snel meer overstuur, maar toch. Het was ineens weer zo’n raar bestaan, in de bubbel van afwachting. Voor het eerst met z’n tweetjes wonend in onze nieuwe woning, met dat kankermonster weer prominent…

Ik had een mooi blog geschreven, al zeg ik het zelf, en had de tekst gekopieerd voor-het-geval-dat, maar toen ik er muziek bij zocht, was toch m'n blog verdwenen en alles wat ik kopieerde was het muziekje.

Stront-chagrijnig ben ik nu, maar ik zal toch de highlights  van de dag nog vertellen: kanker…

Bijna twee weken geleden stond de verhuiswagen voor de deur. Alle grote spullen zouden er in mee gaan - we hadden al weken klein spul verplaatst-  de grote spullen en alles wat ons verder niet gelukt was. Ik probeerde intussen de keuken, badkamer en de wc's te poetsen. Moet je toch schoon…