47 jaar, single, verpleegkundige, wonend in een gezellige stad, fijne familie en vrienden! In april 2024 gehoord dat ik hormoongevoelige borstkanker heb.
Het gaat goed; ik doe veel leuke dingen en heb mij deze week helemaal beter gemeld op werk. Ik ben zo fantastisch begeleid door mijn collega's, de coach en de bedrijfsarts. Als ik sneller wilde, werd ik afgeremd. Alles was gericht op een duurzame re-integratie. Ook ben ik weer heerlijk aan het varen…
Begin mei, een jaar na de diagnose, krijg ik controles. Eerst de mammografie van de niet-siliconen/rechterborst en daarna een echo omdat ik wat voel in mijn rechterborst. Er wordt al gesproken over eventueel aanprikken en ik schrik me wezenloos. Gelukkig zegt de radioloog al gauw dat wat ik voel…
Op 16 januari moet ik om 9.30 in het ziekenhuis zijn. Ik vind het erg spannend, maar ben zo goed voorbereid. Weet goed wat mij te wachten staat.
Wat later dan gepland word ik naar de holding gebracht en dat is lastig ivm hongerig gevoel door het nuchter zijn. Bovendien geeft het me meer ruimte om te…
Na lang wikken en wegen, gesprekken met de oncoloog en mijn naasten, start ik toch maar weer met Tamoxifen... 10 mg... Als het niet gaat en ik stop, dan weet ik dat de klachten snel verdwijnen.
Op 5 dec slik ik het eerst pilletje. En het is weer zwaar... Ik voel me neerslachtig en ben zo snel uit…
Eind juni start ik met hormoontherapie. Deze is zwaar; ik krijg erge klachten van vermoeidheid en op een gegeven moment ook depressieve klachten. Wat een ellende; ik heb werkelijk het gevoel dat alle geluksstofjes uit mijn lijf gerukt zijn, ik nergens meer van kan genieten. In overleg met de…
De mammacare verpleegkundige vult wekelijks mijn borst met 50 cc NaCl, tot 550 cc. Eerst zoekt zij met een magneetje de vulnippel op en prikt deze dan aan, daarna wordt met een grote spuit de vloeistof ingespoten.
Meestal doet het aanprikken geen pijn omdat de huid gevoelloos is, maar een aantal keer…
Ik word op vrijdag 21 juni in de ochtend op de poli interne geneeskunde verwacht en spreek daar een hele vriendelijke internist.
Hij vraagt of ik dmv statistieken mijn prognose wil bekijken, dat wil ik graag. Ik zie, tot mijn grote verrassing, dat mijn prognose erg goed is! Wat fantastisch. Daarna…
Een week na de operatie ga ik met een goede vriend naar het ziekenhuis ivm de uitslag van het pathologisch onderzoek.
Ik zie de chirurg met donkere krullen weer. Er zitten nog 2 mensen bij. Ze valt meteen met de deur in huis: "Van de 2 kwaadaardige tumoren is er een graad 1 en de andere graad 2". Ik…
De dagen na de operatie is mijn huiskamer veranderd in een bloemenzee en stromen de kaartjes binnen. Wat ongelooflijk leuk dit, had dit nooit gedacht! Vriendinnen koken voor mij, er worden heerlijke frietjes gebracht en iedereen wil langskomen met cadeautjes.
Op 6 juni vindt de operatie plaats. Ik leef er ontzettend naartoe; wil zo graag dat de kanker niet meer in mijn lijf zit! Het idee dat er van alles in mij groeit vind ik vreselijk.
De dag van tevoren krijg ik een nucleair onderzoek; er wordt radioactief vloeistof in mijn linkerborst gespoten zodat de…
