Over mij
Ik ben Marieke. 8 december 2018 achter heeft mijn lieve mama haar strijd verloren. Mijn lieve mama, was een hele sterke en dappere mama! Wij waren erg hecht en heb het er geel erg moeilijk mee dat zij is overleden.
Ik heb veel steun van mijn vriend, familie en vrienden, maar niemand snapt echt hoe ik mij nu voel. Iedereen kan zich dit voorstellen, maar niemand heeft het gevoel erbij.
Inmiddels heb ik nu ook hulp gezocht, want ik wilde niet continu tegen iedereen zeggen hoe ik mij voelde... voel mij gewoon elke dag kut en kan eigenlijk de hele dag wel huilen. Continu zie ik het beeld van mijn moeder dat ze aan de beademing in bed ligt... slapend... niet nog even kunnen praten
nu iets over mijn moeder:
4 jaar lang heeft zij hard gestreden. Ze had longkanker met uitzaaiingen in haar borstkas. In het begin gaven ze haar 1,5 tot 2 jaar te leven. Dankzij de imunotherapie heeft ze nog 2,5 jaar extra gered. De imunotherapie deed zo goed zijn werk dat de uitzaaiingen weg waren op de scan.
Oktober 2018 werd er een nieuwe plek in haar long ontdekt. En toen ging alles opeens heel snel. Eerst werd er getest of het echt kanker was. Dit was zo :(. Mijn moeder kreeg de keuze bestralen of de long eruit te halen. Aan beiden zaten risico’s. Maar mijn moeder koos voor de operatie. En de artsen eigenlijk ook. De operatie zou opzich niet zwaar zijn, maar het herstel wel. Alleen zover zijn wij niet eens gekomen. 6 december werd mijn moeder geopereerd. Operatie was goed gegaan. Long was eruit gehaald. 8 december om 3.00 sochtends kregen wij het eerste belletje het was niet goed. 7.30 weer een telefoontje. Jullie moeten komen. En toen ging het opeens hard achteruit. Ze lag snachts al aan de beademing en in slaap gebracht, dus we hebben geen afscheid kunnen nemen. Van een zwaar herstel.. moesten wij opeens een begrafenis gaan regelen.
2 dagen nadat mijn moeder was overleden kregen wij de uitslag dat er er een bloeding was plaats gevonden en dat ze daaraan is overleden😢.
Wat mis ik mijn lieve mama 💞
