Maandag 22 juni

Maandag 22 juni. Alweer de dag van de waarheid. Beenmergpunctie nummer ?. Morgenvroeg kwart over acht in Rotterdam zijn, bloed prikken en wachten, wachten op de zoveelste beenmergpunctie. Djoey heeft een litteken ten grote van een duimafdruk op zijn heup, alleen van het porren in zijn rug. Hoeveel puncties krijgt hij nog, hoevaak zullen wij nog in spanning zitten. Afgelopen week was moeilijk, Djoey knapt maar langzaam op, het eten wil niet lukken en je ziet hem vermageren. Toch is hij niet meer zo moe, hij wil wel eten, maar telkens heeft hij buikpijn na he eten, dus doet hij het rustig aan. Morgen kunnen ze waarschijnlijk zien wat de chemo heeft gedaan. Het is spannend want dit was de tweede kuur van 10 dagen Decitabine voor Djoey, maar ook een trial voor de artsen. Als de leukemie niet zichtbaar is onder de microscoop, krijgt hij zo snel mogelijk de extra afweercellen van zijn donor, maar wat als er nog wat in zit, of als er meer inzit. Op deze laatste twee scenario's kan de arts geen antwoord geven, dit word eerst in het team besproken. Dus we gaan uit van het eerste👊 positief, nu kan ik het nog , ik wil het gewoon, ik wil niet aan al het andere denken. Kop in het zand? Nee, hoop, en hoop doet leven.