Ik voel me zo verdomd machteloos

Wat een ellende als je kind ziek is en je kan er helemaal niets aan doen, ik heb me nog nooit zo machteloos gevoeld. Djoey ligt nu alweer vijf dagen en gisteren hebben ze de oorzaak van de koorts gevonden en me de juiste antibiotica was de koorts flink aan het dalen dus dan denk je, yes, we gaan de goede kant op, maar gisterenavond stijgt hij dan zo weer naar de 39,7 en blijkt er een infuus aan het ontsteken zijn. Djoey zei dat de koorts kwam omdat het gisteren zo druk was geweest, hij was gisteravond doodmoe, en boos en ziek. De hele dag was hij gisteren aan het mopperen, waarvoor duurt het allemaal zo lang, ik wil naar huis, ik wil niet in een kamertje waar je alleen maar zieker word en waar iedereen stom is en domme grapjes maakt en nergens iets van weet en en en en ..... Zo opstandig is Djoey, hij schopt tegen iedereen aan " dat doe ik toch niet, daar heb ik geen zin in, dat doet te veel pijn" blablablabla al het normaal redeneren was uit zijn hoofd, weg, foetsie.
Vandaag is hij wat rustiger, hij wilde douchen, maar dat liep verkeerd af en half afgedoucht heb ik hem weer lekker in zijn bed gelegd. Hij is zieker dan hij zelf beseft en vandaag werd hem dat onder de douche wel even duidelijk. Het is hartverscheurend als je je lummel van bijna twee meter zo hulpeloos ziet, maar het gaat weer wat beter dan gisteren, en morgen is er weer een nieuwe dag. Stapje voor stapje💋