Angstaanvallen

In het laatste blog bericht schrijf ik dat ze de bacterie hebben gevonden, hiep hiep hoera😞 het blijkt een levensbedreigende bloedvergiftiging te zijn. Terwijl ik me opmaak om met mijn moeder naar het ziekenhuis te gaan voor haar uitslag, beld djoey huilend op dat hij voorlopig nog een week moet blijven, want hij heeft een levensbedreigende bacterie die bloedvergiftiging veroorzaakt heeft. Hij is helemaal in paniek. Tonny is ondertussen aangekomen in Rotterdam en ik overleg snel voor hij bij Djoey zijn kamer binnengaat of er niet iets geregeld kan worden, want Djoey is vastbesloten om naar huis te gaan. Niets geen medicijnen, niets, niks, nada wil hij nog. Hij is doodziek, en doodmoe en helemaal in paniek. Pa probeert hem gerust te stellen, maar niets helpt. De arts verteld dat het onverantwoord is dat hij naar huis gaat en dat de medicijnen niet op tablet te krijgen zijn, alles moet via infuus. Tonny vraagt of het niet mogelijk is om naar Tilburg overgeplaatst te worden, zodat hij in ieders geval wat dichterbij is en wij er eerder zijn als het nodig is. Ze stemmen in, en donderdag morgen krijgt Djoey naar alweer een angstaanval te horen dat hij overgeplaatst word voor deze behandeling naar het Twee Steden in Tilburg. Hier ligt hij dus nu, lekker dicht bij huis, maar de angstaanvallen blijven. Djoey heeft zich een jaar lang als een bikkel gedragen, maar nu is hij gebroken, hij heeft al een week niets gegeten en hij voelt zich kut ( zijn woorden) hij durft niet alleen te zijn en word al benauwd als hij denkt dat hij alleen gelaten word. Het is moeilijk en hartverscheurend om hem zo te zien. Vandaag had hij wat afleiding en dachten we dat het wat beter ging, maar vanavond komt de angst weer opzetten. Gelukkig blijft zijn lieve vriendin slapen, die heeft het ook niet makkelijk, maar ze doet het, en Djoey is er ontzettend mee gerustgesteld. Waar het naar toe gaat, ik weet het niet. Het enigste wat wij weten is, dat het steeds moeilijker word, en dat die bikkel van ons scheurtjes gaat vertonen, die steeds moeilijker te herstellen zijn. Emotioneel krijgen ook wij het steeds moeilijker, ik ben doodmoe van de zorgen en de strijd met Djoey, en merk dat ik er steeds minder over wil praten met derden, dan denk ik, nu even niet. Daarom deze blog, gewoon spugen en ff geen vragen.
.