De chemo zit erin, en wat nu?

De tweede poliklinische chemo van Djoey zit erin, weer tien dagen Decitabine, nieuw voor hem, maar ook vrij nieuw voor de artsen. Wanneer weten we meer, wanneer krijgen ze grip op deze vreselijke sluipmoordenaar? Ze weten het niet, laat staan dat ik dat dan kan weten. De gedachten dat ik die vlegel af moet geven trekt alle energie uit mijn lijf, het mag niet, het kan niet, en het komt vast wel goed! Mijn woorden, het komt wel goed. Ik merk dat ik dat steeds minder zeg, ik let erop, want ik weet dat Djoey het me gaat verwijten als het niet zo is. Djoey doet gewoon zijn ding, heeft zijn quad ingerolen voor een pitbike, en is momenteel crossen bij de schietbergen. Loslaten is moeilijk, maar loslaten als ze doodziek zijn is nog veel moeilijker. Dit komend weekend zien we in ieders geval even geen Rotterdam, maandag mogen we weer, dan krijgt hij weer transfusies en hebben we een afspraak bij zijn arts, de eerste vraag die ze zal krijgen is, de chemo zit erin, en wat nu?

1 reactie

Wat knap van je zoon om 'gewoon' zijn ding te doen, tussen de chemo's door en hoe moeilijk moet het voor jou zijn, als moeder van, om  'gewoon' jouw ding te kunnen doen. Lijkt me een onmogelijke opgave en bovenal een onmenselijke! Heel veel sterkte en vergeet daarbij ook jezelf niet!
liefs, Rita
Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51