Camino

Camino

Gisteren ben ik naar de Fiets en Wandelbeurs in Utrecht geweest. Ik heb al een tijdje het vage plan om de Camino naar Santiago de Compostella te gaan lopen. Willem, mijn man, bleek ook voor dit plan te voelen  en we gingen ons wat oriënteren. Natuurlijk tref je daar aanstekelijk enthousiaste mensen, die je alles over die reis kunnen vertellen en binnen no time hadden we niet alleen veel nuttige informatie verzameld, maar ook een routeboek en een pelgrimspaspoort gekocht. Ons plan is om de route door Baskenland, de Camino del Norte te lopen. Deze lijkt ons veel mooier en is minder druk dan de hoofdroute. Maar hij is ook wat zwaarder, omdat je meer moet klimmen en dalen.

We lopen nog wat verder over de beurs, genieten van alle wandelmogelijkheden die we zien en gaan  wat drinken en de verkregen informatie bespreken. Dan slaat toch de twijfel toe, ondanks mijn enthousiasme en het vertrouwen dat ik in mijzelf als ervaren wandelaar heb. Dat klimmen en dalen, wordt dat niet teveel voor mij? Maak ik mezelf dan niet te moe en riskeer ik dan geen nieuwe lichamelijke problemen? Die Camino is 820 km. Dat gaan we niet in een jaar doen, maar hoeveel tijd heb ik eigenlijk nog? Kan ik ervan uitgaan dat ik volgend jaar nog kan wandelen? Waarom wil ik dit? Ik was nooit zo bezig met een bucketlist. Wil ik mijzelf soms iets bewijzen?  We besluiten het klimmen maar eens te gaan uitproberen in een lang wandelweekend en lopen nog even terug over de beurs om een leuke bestemming uit te zoeken. Boppard langs de Rijn ziet er veelbelovend uit en met die informatie keren we terug naar huis.

‘s Avonds in bed gaat het malen nog even door. Het verlangen om gewoon te gáán, vecht met de angst dat het te veel voor me is. Wel voel ik het verlangen sterker worden en realiseer ik me dat het niet erg is als ik de tocht niet zou kunnen afmaken. Een pelgrimstocht is een spirituele reis. En hoewel ik niet meer religieus ben, zoek ik wel die spirituele ervaring. Ik wil de reis te gebruiken om na te denken over het leven dat ik had, heb en nog kan hebben. Een denkproces, dat eigenlijk al een tijdje geleden begonnen is. Dan realiseer ik me dat het een goeie beslissing was om vandaag al dat pelgrimspaspoort te kopen. Mijn Camino is gewoon al begonnen!!

 

 

2 reacties

Wat kunnen we toch soms vaak twijfelen en veel wikken en wegen. Het is niet raar dat je soms je twijfels hebt of je de goede beslissing maakt voor je gezondheid. Ik herken het "oergevoel" te willen leven en dan twijfel of ik wel de juiste beslissing neem in dergelijke dingen. Uiteindelijk besef ik dat ik voor kwaliteit kies, in welk vorm dan ook en mijn angsten hierdoor beter los kan laten. Leven vanuit je verlangen is wat je gelukkig en blij maakt. Wat fijn dat jouw Camino al is begonnen.

Henny

Laatst bewerkt: 02/03/2020 - 14:43