Herfst - Oktober 2022

De herfst zon prikkelt mijn neus terwijl de wind mijn gedachten streelt. Lopend door de stad Heerenveen, terugkijkend naar de afgelopen twee maanden waarbij ondergetekende geheel ‘vrij’ van ziekte en pijn als een jong geitje door het leven huppelde.

Een leven inmiddels niet meer alleen beperkt tot Nederland maar ook in Kathmandu Nepal. Over twee weken reizen broer en zus, als Team Zus & zo, weer naar Nepal. Een indrukwekkend land en even indrukwekkende bevolking en cultuur.

Het zijn de momenten waarin je je sterk en onbevangen voelt. Werkend aan de missie Nepal, thuis met familie en de dagelijkse 4 km met Arthos. Daar boven op nog eens 3 x per week zwemmen, en medische fitness. 

Lifestyle en dieet staat prominent op het programma. Want gezond eten en leven staan gelijk aan een verlengde levensverwachting. Daarbij de goede reactie op de tweedelijns hormoon therapie die in juli gestart is, en de agenda wordt gevuld met tweemaandelijks Nepal, een reis naar Tenerife en volgend jaar met het gezin naar Nepal. 

Maar statistiek blijft statistiek, en positieve uitschieters waar je met alle regels, behandelingen, lifestyle en eten naar eigen inzicht in thuishoort, kent ook zijn negatieve uitschieters. Je kent ze wel, de vriend van de kennis van de buurvrouw, of de persoon ergens op een late night programma op televisie of die persoon in een artikel in de krant. 

Maar als het rondspringen als een jong geitje opeens na 2 maanden in snel tempo minder wordt, dan kun je daar veel zaken voor bedenken, maar een uitslag dat er op wijst dat het lichaam inmiddels volzit met meer uitzaaiingen dan gaten in Zwitserse gatenkaas komt dan best binnen.

En niet minder dan bij de degenen waar je de boodschap overbrengt.

Met de kaarten gespeeld, komen veel vragen en daarbij keuzes. Keuzes zeer bepalend voor het verdere verloop. Maar eigenlijk staat de horizon inmiddels vast. Het is statistiek wederom, maar een relatief jonge leeftijd in combinatie met een zeer agressieve kankersoort laat weinig aan illusie over. 

Resistent voor de reguliere behandelingen vervliegt de keuze op een mogelijk vertragende experimentele immunotherapie behandeling in Radboud als wordt aangegeven dat door de mutatie van de agressieve kanker geen 'target' kan worden gevonden om deze therapie effectief te maken. 

En zo wordt het genieten en inkleuren van de dag nog belangrijker. Vrijdagochtends niet meer direct voor het werk achter de laptop, maar met Lyuba ontbijten in de Hema. 

Mooie momenten creëren in het weekend en door de weeks in Nederland of in Kathmandu Nepal, werken aan je vorm van nalatenschap. Dat steentje in de rivier, waardoor je ‘nooit’ zal worden vergeten. 

En ondanks alles, plukken we de dag, en worden momenten gepakt om anderen te inspireren of op de een of andere manier op weg te helpen. 

Lyuba overweegt om volgende week al te stoppen met werken. Samen de tijd doorbrengen, als het kan mee naar Nepal voorafgaand aan een werkweek, en verder ieder moment samen pakken en genieten. En straks waar nodig ' zorg'. 

Wederom een nieuwe episode, bezinning, aanpassing en gewoon weer (in gedachten) als een jong huppelend geitje door het leven. 

De koffers voor Nepal blijven gepakt, Tenerife wordt geannuleerd. Gewoon omdat als je ziek bent ontbijten bij de Hema en met de voeten thuis voor de houtkachel veel leuker is.

Wat 2023 brengt weten we niet, maar beloftes staan: missie Nepal, gezinsvakantie Nepal en in juli dansen met mijn immer aanwezige beschermengel, mijn zus. 

En beloftes…die dienen te worden nagekomen.