Fieuwww.....

En zo was het vandaag dus de dag om de uitslag van de nier test te bespreken.

Zoonlief ging mee. Ik was redelijk gespannen. Ik wilde niet horen dat ik weer onder het mes moest.....                       De wachtkamer was vol (vind ik altijd treurig, zóveel mensen dus die aan kanker lijden, getsie!) en het liep uit. Zoonlief leidde me goed af; we hebben interessante gesprekken gevoerd in de tussentijd. Na ongeveer 30 minuten te hebben gewacht, kwam de dokter mij ophalen. Poeh hé, ai ai ai, zucht, zucht....😰

Hij vroeg me hoe het ging. Ik zei dat ik lang van tevoren had nagedacht over het antwoord op die vraag als ik die zou krijgen...... Ik vertelde dat ik opgelucht ben dat het grote gevaar geweken is en dat ik me daarom blij zou moeten voelen, maar dat ik het toch niet voel. Er is een komma, een hobbel: de nier.  Nou ja, de dokter stak meteen van wal: "tja, je hebt het zelf kunnen lezen, de rechternier werkt niet". Gelukkig doet de andere het wel goed. Er zijn veel mensen die verder leven met één nier". 

Ik vroeg of de nier eruit moest, maar dat was niet het geval. Hij kan geen kwaad, vormt geen bedreiging dus hij blijft gewoon zitten. Fieuwww, wat een opluchting zeg! Ik legde uit dat ik zó blij was te horen dat ik nu weer verder kan. Geen operatie, geen extra herstelperiode en weer gewoon aan de bak! De andere nier zou nauwlettend in de gaten worden gehouden. De functie moet niet meer gaan dalen. Ik zal regelmatig bloed moeten prikken om dat te checken. En de andere controles zullen dan om de drie maanden ongeveer plaatsvinden. Ik vroeg of ik nog "studie object" was. Nee, niet meer. Het enige wat geldt is, kijken hoe lang ik blijf leven. Zo, dat is een waarheid als een koe! De dokter verontschuldigde zich dat het zo cru klonk. Maar ik zei: " geen zorgen, ik weet wat mijn kansen zijn. Ik leef in het moment en maak er het beste van voor zo lang het duurt".

Ik vertelde dat ik zoveel last heb van kwaaltjes. En de dokter verzekerde mij dat het allemaal past bij het herstelproces. Hij drukte mij nogmaals op het hart dat ik relatief kort geleden een grote operatie heb gehad en een  flinke dosis bestraling er achteraan. Dus dat het helemaal niet raar is dat ik last van ongemakken heb. Gek zou zijn als ik helemaal nergens last van zou hebben, dát zou pas bijzonder zijn!

Nou, gaandeweg het consult werd ik steeds blijer en opgewekter. De dokter heeft mij kunnen overtuigen dat het eigenlijk goed gaat met mij naar omstandigheden. Ik moet gewoon meer geduld hebben. Ik heb alle vragen kunnen stellen die ik op papier had. Heel fijn dat ik de kans daartoe kreeg. Ik heb geen moment een opgejaagd gevoel gehad, dat ik moest opschieten. 

Als laatste zei ik: " je snapt wel dat ik nu met een blij hart op vakantie ga, hè? Ik ga nu heel anders weg dan hoe ik binnenkwam!" Zo blij!!! Ik gaf de beste man een attentie en een kaartje als bedankje voor het verlengen van mijn leven. Gelukkig was hij er oprecht blij mee!

And off I go: vacation mode✈️🏝🍷💃