Toekomst

Toekomst?
Wat is toekomst?
Nou, dat is in ieder geval niet vandaag. We zijn er wel vandaag mee bezig! Ja hoor allemaal en dat begint ook als je nog maar heel jong bent. Al is het maar dat je uitkijkt naar een feestje waarvoor je bent uitgenodigd, denkt aan na school mag ik in de zandbak spelen, of ik kies voor díe opleiding want dát werk is mijn droom!
Droom...
Wat is droom?
Droom en toekomst gaan vaak hand in hand. Wij hier dromen dat we een toekomst krijgen, een toekomst na kanker. Of een toekomst mét kanker. Of... dat we de volgende morgen halen en de behandeling doorstaan. Dat is een droom! Dat zou een droom zijn die waarheid wordt!
Voor ons hier is toekomst soms erg ver weg. Zo ver weg dat we niet eens meer weten wat toekomst is, of dat we toekomst hebben, of dat we (die..) toekomst willen. Toekomst van over één maand kan een drama zijn als dat betekent dat je nog een maand moet wachten op de uitslag. Wachten of de behandeling het gewenste resultaat heeft gehad. Of überhaupt iets gedaan heeft... Dan duurt een maand véél te lang. Maar... als de mededeling uitbehandeld ons wordt voorgeschoteld met de verwachting van pakweg één maand, dan is dat kort kort kort! Alhoewel in sommige gevallen ook dan nóg een maand veel en veel te lang kan zijn.

Voor ons hier (en zeker ook in vele andere situaties!) heeft toekomst een andere betekenis gekregen dan we er in onze nog 'onbevangenheid' ooit van gedacht en verwacht hebben. Bescheiden zijn we. Oké, ik niet altijd met mijn grote mond over 25 jaar... oeps... Maar ja, diep in mijn hart...? Ja, heb ik dat gevoel, die overtuiging, maar gebruik ik ook mijn verstand. We zien wel. Kom er vanzelf achter wie gelijk krijgt. In mijn geval ben ik aardig op weg. Maar dat terzijde.
We weten dat toekomst een geschenk is. Terwijl wij ploeteren door ons kankerleven is het leuk een droom voor die toekomst te hebben. Piepklein en blij zijn met het 'iets' wat voor anderen 'niets' betekent. Wakker worden, je ogen openen, zien, horen, ruiken, voelen, bewegen... Rijkdom! Geen vanzelfsprekendheid! Een 'moment' geen pijn is een feestje! Op/in de brancard buiten terwijl het sneeuwt éven mogen blijven staan, was een moment met een gouden randje. En zo hebben we allemaal onze rijke momenten om te koesteren.

Misschien hebben we ook wel een droom 'wat als'... of  'stel je voor dat'... 
Een droom voor 'ooit'...
Een droom die ons hoop geeft en vertrouwen dat er nog 'iets' voor ons is als we door ons kankerleven verder rollen. De hoop grootouder te worden, de hoop die éne mooie reis nog te kunnen maken, de hoop weer te kunnen léven, vérder te kunnen leven, de hoop op werk te kunnen hervatten, de hoop op een arm om je schouder van iemand die van je houdt... 
Dan is hoop ook iets wat kracht geeft. Moed geeft om door te gaan. In je droom 'zie je jezelf' en dat geeft vertrouwen. Hoop op toekomst, hoe mooi kan het zijn! We staan er niet bij stil dat die droom ruw uiteen kan spatten. Helaas weet ik maar al te goed waarover ik het heb. Dat willen we ook niet, want dat gaat mooi niet gebeuren. Toch? Droom houdt ons overeind. Droom is ons stukje toekomst dat we koesteren. Van ons. Voor ons. 
En ja, soms doen we dat tegen beter weten in. Struisvogelen noem ik dat. Ergens in een heel ver verleden eens tegen mijn zus gezegd, kom, gaan we struisvogelen. Niks mis mee! Kop in het zand en doen alsof je gek bent. Een vriendin zei eens "kom erbij, wordt het gezellig druk hier beneden"....
Droom!
Hou vast aan je droom!
Er is nog tijd genoeg om wakker te worden!
Droom.
Droom in de toekomst.
Droom mét toekomst.
Die droom hebben we allemaal nodig om de realiteit van alledag te kunnen doorstaan. Ik wens iedereen zo'n droom die voor altijd blijft bestaan. En anders wil ik er voor je zijn. Zal ik die arm om je schouder leggen. Zal ik je helpen een nieuwe droom te bouwen voor een nieuw stukje andere toekomst. Misschien niet wat je had gewild of gehoopt, maar dat evengoed weer mooi kan zijn. Of worden. In de toekomst. Jouw toekomst. Met een nieuwe droom. Al is het de droom der dromen.... al is het een laatste droom... Droom...

Liefs allemaal!
xxxxxxx Hebe

14 reacties

Lieve Hebe 

Wat een mooi ontroerend blog en zo vreselijk waar ook ,waar zouden we zijn als we nooit meer een droom mochten hebben ,een klein sprankje hoop dat er al is het bijna onbereikbaar voelbaar er toch nog iets kan bereikt gaat worden ,een beetje toekomst een beetje extra tijd om nog meer lief te hebben ,of nog beter kom maar op met die doorbraak voor jullie al was het maar omdat ik jullie niet missen wil oeh dat klinkt best nog wel egoistisch vergeef het me maar .

Dikke knuff en liefs hes❤️😘

Laatst bewerkt: 23/07/2022 - 11:51

Ik vergeef jou alles lieverd, omdat ik precies weet hoe goed je alles bedoelt!

Dankjewel voor je mooie, lieve reactie!

Hele dikke knuffels terug xxxx Hebe

Laatst bewerkt: 23/07/2022 - 22:33

Hi Hebe

Zoals je weet stap ik lachend door het leven . Geen humor , geen zelfspot is mij te gek. Is mijn lang leven . Het beschermt mij tegen de pijn die je voelt door het hebben van kanker .
Veel mensen begrijpen dat niet . Of begrijpen het misschien wel  maar kunnen er voor zichzelf niet op die manier mee omgaan . 
En zo sta ik tegenover dromen . Ik begrijp het , maar kan het niet . Het goed gevoel van te kunnen dromen valt in het niet tegenover de pijn die je voelt  , of die je denkt te gaan voelen als die droom niet uitkomt .  Om het met jouw woorden te zeggen , dromen is heerlijk , maar die angst om wakker te worden is alles overheersend . Liever lachen . 
Maar ik begrijp dus perfect hoe heilzaam het is om te kunnen dromen . Maakt dat ,zelfs in tijden van diepe ellende , je je toch nog altijd gelukkig kan voelen , en dat is een gevoel dat je moet koesteren , zolang je kan . 

Nou , dat was wel toch wel even weer zware kost  , niet .

Maar het belangrijkste is , je hebt een prachtblog geschreven . En ik heb genoten van elke regel , van elke emotie die je erin verwerkt heb . 

En ik hoop echt dat er nog heel wat blogs in die zin komen. 

xxx , Willy
 

Laatst bewerkt: 23/07/2022 - 12:40

Dankjewel Willy voor je mooie compliment! En ik zal er alles aan doen hier nog heel lang heel veel blogs te schrijven! Wel wat minder dan jij en Zweef, want dat kan ik niet bijhouden....

Weet je, die droom, dat soms doen alsof je gek bent, leidt je ook af van de bittere realiteit. Het laat je lachen, want stel je voor dat... 
Jij hebt dat denk ik niet meegekregen, maar met 6 andere vriendinnen vormden wij Harten7. Slechts één van ons was genezen verklaard. Samen hadden we een droom, de droom samen in het bejaardentehuis met elkaar te gaan biljarten. Geen seconde heeft deze droom ook maar enige vorm van realiteit bevat. Nooit. Maar toch als het (weer) eens slecht ging met één van ons, was het al gauw 'natuurlijk komt het goed, want we moeten samen biljarten in het bejaardentehuis'. O ja, en die lach kwam er. 
En weet je.... over díe droom heb ik een boek geschreven! Wij, onze bijzondere vriendschap, wij zijn vereeuwigd in een boek. Met (bittere) werkelijkheid, fantasie en dromen door elkaar verweven... Een boek met een lach en een traan, maar wel mooi. We zijn nu nog met drie...

Liefs xxxxxxx Hebe

Laatst bewerkt: 23/07/2022 - 23:11

Lieve Hebe

Jouw droom begrijp ik perfect  en is een prachtmanier om ermee om te gaan .

Maar of je het nu op jouw manier doet, of met humor , of het van je afschrijft in een blog of een boek of gewoon je leven leidt , zonder aan die rotK te denken , het  blijft allemaal gelijk , zolang het maar helpt  tegen die pijn .  
En in mijn  " vriendenkring " hier op de community heb ik toch het gevoel dat de meesten daarin slagen.
En daar ben ik heel blij mee . Want het maakt dat je ondanks je ziekte er toch nog altijd wat gelukkig bij kunt rondlopen . En dat maakt het allemaal toch leefbaar  

xxx , Willy

Laatst bewerkt: 23/07/2022 - 23:45

Lieve Hebe, 

Wat een prachtig verhaal .

Zonder dromen is het leven maar saai, laat ons maar dromen en ervan genieten. 

liefs en knuffels ,

Ad

Laatst bewerkt: 25/07/2022 - 10:33

Hai Ad!

Dank dat je er weer bent! Hihi, leuk hoor...

Ach ja, weet je, we weten allemaal dat dromen voor 99,??% niet uitkomen, maar het is af en toe zo fijn er over te fantaseren...

Lieve knuffels terug! xxxx Hebe

Laatst bewerkt: 26/07/2022 - 16:22

Ik ben altijd blijven dromen en hoop houden met beide benen op de grond. Dit is voor mij als partner van helpend.

Dank voor je mooie blog.

Laatst bewerkt: 25/07/2022 - 23:00

Mooi gezegd Catalina! 

Domen met beide benen op de grond. Ja, dat is wat het is. 

Lieve groetjes Hebe

Laatst bewerkt: 26/07/2022 - 16:23

In mijn achterhoofd begint Marco Borsato te tetteren. De meeste dromen zijn bedrog. Met Roberto droomde ik van onze oude dag. Als we, krakkemikkig en wel, nog steeds verliefd zouden zijn op elkaar. Dat spraken we uit, elke keer wanneer we een oud gelukkig stel hand in hand zagen lopen. "Dat zijn wij, later." 

Het is volgens mij onmogelijk om uitgezaaide kanker te hebben (gehad) of een dierbare te verliezen aan deze ziekte zonder zelf te veranderen. Kanker doet sowieso iets met je. Met je toekomstbeeld, je vermogen tot hoop en vertrouwen, je dromen. 

Voor mij persoonlijk geldt dat het beste leven in het nu is. Het moment aangrijpen. Elke dag iets doen waar ik en hopelijk ook een ander blij van wordt. Verbinding zoeken, herinneringen maken. Liefde voelen.

Liefs Mirjam 

Laatst bewerkt: 25/07/2022 - 21:48

Lieve Mirjam, 

Je hebt o zo helemaal gelijk!
Gelukkig kan ik zeggen dat wij altijd zo in het leven hebben gestaan. Van de meest 'simpele / eenvoudige / nietszeggende' dingen een feestje gemaakt. We hebben er vaak mensen mee verbaasd... dat wij het kleine o zo groot konden vinden en maken. En als we dat NU leuk vinden, gaan we dat NU regelen en NU doen. Dagje zee in februari omdat er een zonnetje schijnt, regelen op het werk en wég (pokke end rijden voor ons, maar hè, dat is leuk en onderdeel van ons dagje uit). En zo van alles meer...

Maar ook zie ik nog mij als klein meisje wandelen in de bergen. Samen met mijn zus fantaseerden we de hele wereld bij elkaar, met alle vertrouwen en veel plezier. Dat kleine meisje is groot geworden en weet (helaas) heel goed hoe 'de wereld' en het leven echt in elkaar zitten. Toch hou ik nog dromen en fantaseer er op gezette tijden lustig op los. Loterij winnen? Een hele grote? Wat zou je doen als? Wanneer dat in het een of andere programma aan mensen gevraagd wordt, weten wij samen precies wat er met dat geld gebeurt. Al héél lang geleden reageerde Ruud daar meteen op ... naar mij toe... "Ik weet wel wat jij doet met al dat geld, dat geef je meteen weg!" En ja, hij heeft gelijk! Dat is nog steeds het eerste wat ik ermee zou doen en juist dáárom zou ik graag winnen! En om het kindertehuis met bejaardentehuis te realiseren! Dat wat ik in mijn boek over kankervriendschap 'waarheid' heb laten worden. 
En ook soms hebben we 'stel je nou eens voor', waarna we reuze veel lol hebben. Of vinden dat we iets hebben om naar toe te leven. En ja, dan kan het je soms helpen als het je even minder gaat. Om het zo maar te zeggen. Soms houden we ons (Harten7 was daar goed in!) bewust voor de gek, met wat tumorhumor, maar/en de lach verschijnt. Soms is het dan een weldaad...

Jij hebt wel een bizar heftige vreselijke dreun in je leven gekregen. Geen ontkomen aan dat dat je 'zijn' voorgoed verandert. Kan niet anders en ik kan dat onderstrepen. Ik heb zoveel bewondering voor je! Dankbaar ook dat ik je mag kennen! Alhoewel ik ook telkens weer de neiging heb 'iets'  voor je te willen doen om je een beetje blij te maken...

Veel liefs met erg veel lieve knuffels!
xxxxxxxxxxxx Hebe

Laatst bewerkt: 26/07/2022 - 16:56

Dromen tegen beter weten in, ja. Dat hoort voor mij bij hoop en moed houden. Kop in het zand en ik word gewoon oud en ga met jou en Dasje ooit in het bejaardenhuis biljarten. 

Liefs en een dikke knuffel! XXX

Laatst bewerkt: 01/08/2022 - 09:27

Zo is dat!

Kump good!
Punt.
Amen.

Liefs en dikke knuffels terug!
xxxxxxx

Laatst bewerkt: 05/08/2022 - 22:47