Afscheid van Arbeid
Hier heb ik al vaker geschreven dat mijn werk zo belangrijk voor me was. Dat het meer was dan alleen een manier om geld te verdienen. Dat ik fantastische collega's heb. Dat ik alles uit de kast heb gehaald om te proberen weer 3 x 8 uur aan de slag te gaan, maar dat dit me niet lukte.
Sinds maart heb ik een IVA uitkering en sinds april ben ik ook officieel met ABP pensioen. Mij werd gevraagd na te denken over hoe ik mijn afscheid wilde 'vieren'. Ik koos voor een ontbijt op 'mijn' kantoor met alle collega's van het servicecentrum en een aantal collega's van de scholen waar ik veel contact mee had.
Dit afscheidsontbijt was afgelopen maandag en wat was het overweldigend. Bij binnenkomst werd al direct de camera op me gericht, want er was een fotograaf ingehuurd om alles vast te leggen. In de hal stonden 4 groepen tafels, feestelijk gedekt en in de keuken was het ontbijtbuffet.
Ik werd overladen met omhelzingen, lieve woorden, mooie speeches en cadeaus. Zelf had ik ook een speech voorbereid.
Ik kan het niet anders noemen dan liefdevol en hartverwarmend. Aan het eind ging iedereen bij elkaar staan. Al klappend en stampend werd ik toegezongen met een eigen tekst op het lied 'We will rock you' van Queen.
Eén couplet wil ik met jullie delen, want telkens als ik deze woorden lees krijg ik een brok in mijn keel:
Met humor en geduld, een luisterend oor,
Altijd rustig, nooit gejaagd, wat een krachttype hoor.
Niet makkelijk nu, dit afscheid zo vroeg,
Maar je laat hier een spoor - en dat is genoeg.
Tot slot werden er buiten in de zon groepsfoto's gemaakt. Het foto album krijg ik toegezonden, of ga ik ophalen. Ik zal nog regelmatig op de koffie gaan, maar het zal anders voelen. Het werk gaat door, er zullen collega’s vertrekken en weer bijkomen. Dat is een natuurlijk proces. Ik koester wat ik heb gehad en weet dat ik met een aantal collega's in contact zal blijven.
Na thuiskomst heb ik een half uur beduusd voor me uitgestaard. Zoveel warmte en verbondenheid. Ik had wel even tijd nodig om dat te verwerken.
Aan het eind van deze blog nog even een medische update:
Na antibioticakuur nummer 3 is de ontsteking in mijn been eindelijk bedwongen. Het been ziet nog wel flink rood-paars, maar de onstekingswaarde in mijn bloed is goed. Ik ben nog wel sneller vermoeid dan voor de ziekenhuisopname, maar dat zal snel beter gaan als ik vanaf morgen geen antibiotica meer hoef te slikken.
13 reacties
Ik ben zelf super ontroerd als ik dit lees. Zo mooi wat je collega's voor je deden en over je zeiden. En het bevestigt het beeld dat ik van je heb: dat van een prachtmens.
Bitterzoet. Zo zou ik het voelen. Ongewild door een zeer ongewilde medische situatie, als je met zoveel plezier je werk doet het pijn daar afscheid van te moeten nemen. Maar een warm gevoel door zoveel lieve collega’s en anderen die je zullen missen en het beste met je voorhebben .Wat ontzettend fijn voor je.
Liefs, Ingrid
Toch een prachtig afscheid. ! Ge moet al van goeden huize zijn om op maandagochtend toegezongen te worden met We will rock you. Ik heb ooit een speech gekregen toen ik met pensioen ging, maar dat was vooral omdat ik vergeten was mijn computer uit te zetten en Outlook bleef uitnodigingen sturen.
Maar even ernstig: zo’n warme omhelzing van collega’s krijg je niet zomaar. Dat moet je verdiend hebben — met geduld, humor, een luisterend oor... en waarschijnlijk ook met koekjes op vergaderingen. Dat spoor van jou, dat ligt er, en het is stevig.
En wat je been betreft: ik hoop dat het binnenkort weer de juiste kleur krijgt — bij voorkeur niet meer tussen aubergine en kersenconfituur. Maar voorlopig: rust, herstel en veel koffieklets.
Je hebt het verdiend.
xxx, Willy
Je krijgt wat je toekomt. Dik verdiend.
Het lijkt mij niet makkelijk om op deze manier het afscheid te moeten krijgen.
Maar jij bent anders dan ik.
En je hebt afscheid genomen. Maar zo te lezen ben je er nog regelmatig.
Hopelijk gaat het been ook weer snel beter voelen.
Geduld 😘
Liefs Wil
Wat fijn dat je zo’n afscheid kreeg . Verdrietig dat het je niet lukte je uren weer op te pakken . Wel mooi dat je er altijd welkom blijft
Liefs en een dikke knuffel
Liesbeth
Wat fijn dat je zo in het zonnetje bent gezet! Zo te lezen ga je gemist worden en is dat wederzijds. Goed dat jullie hier samen in veel gezelligheid aandacht voor hebben gehad. <3
Tranen in mijn ogen.... zo herkenbaar! IK hoef nog geen afscheid te nemen, maar na twee weken vakantie was ik meteen twee weken ziek met griep en eigenlijk had ik deze week ook nog moeten herstellen, maar ik was te ongedurig omdat ik ook mijn werk te leuk vind en het best druk is en ik volgende week examens moet afnemen, dus dan had ik bij elkaar zo 6 weken niet gewerkt waar ik voor aangenomen ben en dat is best lang om op te vangen. Dus (gelukkig wel vanuit huis) toch maar aan het werk gegaan (en ik ben de enige die dat wilde, van iedereen had ik gewoon ziek gemeld kunnen blijven).
Het werken geeft zoveel voldoening en plezier aan het leven als je een leuke baan hebt!
Ik twijfel er niet aan dat je je dagen zonder je werk ook prima doorkomt, dat je nieuwe zin gaat geven aan je dagen en dat het niet meer werken fysiek en mentaal uiteindelijk heerlijk is... Maar dat neemt niet weg, dat het niet jouw keuze is om te stoppen en dat is gewoon kut! Als je dan ook nog zo prachtig wordt toegezongen lijkt het me een hele dubbele dag.
Dikke knuffel mooie vrouw!
Je bent een kanjer Monique! En blijkbaar vinden meer mensen dat😉. 😘
Je oogst wat je zaait.. zo te lezen heb je een dik verdiende mooie oogst gehad 😊.
Wat fantastisch voor je, het is je van harte gegund en wat zul jij dit missen. Geniet vooral van het NU.
Mooi,lief mens . Geniet maar lekker na
Lieve Monique,
Wat gun ik je dit afscheid, het geeft toch an dat jij, in je werkzame leven, veel levens geraakt hebt, en dat er veel mensen zijn, die weten hoe moeilijk het voor je is geweest, en je op een grandioze manier uit willen zwaaien.
Ik heb je leren kennen als een lief en betrokken vrouw, met het hart op de juiste plaats.
Welverdiend
Dikke knuffels 🫂🫂🫂🫂🫂🫂🫂🫂😘Peter
Lieve Monique,
Ik geloof dat het een zeer verdiend afscheid was. Fijn om zulke collega's te hebben. Een nieuw hoofdstuk gaat in. Tijd voor jezelf. Dingen doen die voor jou belangrijk zijn.
Komt goed!