Liefde verandert

Mr, Willy schreef over de liefde die verandert.
Mijn liefde omspant geen 50 jaar, en is op 33 jaar gestopt, en nu krijg ik een nieuwe kans.
50 jaar zal die niet halen, tenzij ik er in 2074 nog ben., maar met een beetje geluk heb ik, alles bij elkaar, toch 50 jaar liefde mogen beleven.
Liefde verandert niet alleen, maar kan ook totaal anders worden.
De jaren met Margreet gingen dan wel niet over rozen, maar zoals ik in de reactie op Willy's blog schreef, heb ik de liefde tot op het laatst gevoeld, ook al was het niet wederkerig.
Al die jaren heb ik liefgehad, gehoopt op verandering en verbetering, en de wens, een mooi mens te mogen zijn,
Want ik begrijp nu, dat dat is, wat liefde maakt, de wens om iets moois voor de ander te mogen zijn, te worden gezien als iets moois en waardevols, en je compleet te voelen als die ander je heel maakt, door jouw het geluk te gunnen.

Fee zegt, dat voor haar het gevoel om compleet te zijn, en het geluk van de ander voor je eigen geluk te stellen, dat is, wat ze nu voelt, en het is ook wat ik voel.
Met vallen en opstaan, mag ik eindelijk mooi zijn.
Toch hebben die 33 jaar me op dit punt gebracht, ben ik mezelf verloren, heb mezelf teruggevonden,en weet dat dit de liefde is, die ik altijd heb gezocht.
Ik had me voorgenomen, nooit meer een relatie te willen, ik wilde niet, nog een keer hetzelfde doormaken, en mezelf nog een keer kwijtraken.
Ik wilde me niet meer aanpassen aan een ander, en daarmee mezelf verliezen.

Ik heb van Margreet 4 jaar geleden een CD van Neil Diamond gekregen, voor Sinterklaas, en was helemaal in tranen, want we hadden bedacht dat we samen naar een van zijn concerten hadden willen gaan, omdat we beide, zijn nummers mooi vonden.
Tijdens haar afscheidsdienst, heb ik het nummer I've been this way before gekozen, niet om naar haar uit te halen, maar omdat het was, zoals ik me al die jaren gevoeld heb.
Weggegooid, afgewezen, en weer terug gehaald, sommige mensen zien het licht pas, op de dag dat ze sterven, nog een keer, nog een keer tijd voor ons.
De tekst is voor velerlei uitleg vatbaar, maar dit was voor mij de betekenis.

Ik ben nu zover dat ik de pijn achter me heb gelaten, en dankbaar ben, voor wat ik wel heb gehad, dankbaar voor wat er op mijn weg is gekomen.
Ik heb Fee niet zo heel veel verteld, maar als we knuffelen, zegt ze, volgens mij ben je dat altijd tekort gekomen, want je knuffelt me heel veel, en dan komt het er toch uit, en licht ik een klein stukje van de sluier op, en ze kan er niet over uit, dat je iemand hebt, die je dat allemaal wil geven, maar het niet wil

Maar samen hebben we 3 kinderen grootgebracht, is Margreet een goede moeder voor ze geweest, en heeft ervoor gekozen, niet te gaan werken zolang de kinderen nog klein waren, en dat heeft ze altijd een veilige haven gegeven, een warm nestje, zoals een lerares van Bob het ooit noemde.
Margreet is voor veel mensen, heel goed geweest, en kreeg lof voor haar werk.
En om mensen met kanker, tot aan het eind te begeleiden terwijl, je zelf weet dat je kanker hebt, dat vergt toch wel een speciale persoonlijkheid.
Dus ook zij was een mooi mens, het is toch het geheel wat telt.
Als men aan het eind van je leven de rekening opmaakt, en het resultaat is overwegend positief, dan heb je een goed leven gehad, dat is hoe ik zelf in het leven sta.
Ik heb dit ook tijdens de afscheidsdienst gezegd, en gezegd dat ze een heel goed leven heeft gehad.
En je kunt nou eenmaal niet alles goed doen.
Er komt nu rust over me, het is goed, ik heb er vrede mee gevonden, ik denk aan al die mensen die blij met haar waren.
Ze heeft voor veel mensen het verschil kunnen maken, en ze een waardig einde gegeven, met aandacht en liefde
Bas en Amanda waren 4 en 7 toen ik ze leerde kennen, Amanda is onlangs 40 geworden, zo lang ben ik in hun leven geweest.

Over een kleine twee weken komt Bob met de auto, via de tunnel, en brengt wat spullen mee, en ook Poes, en dan is onze kleine familie hier compleet.
En Fee en ik hebben de liefde gevonden, vieren iedere dag, ik ben eindelijk daar, waar ik in het leven hoor te zijn.
Ik weet nu eindelijk de planning voor de renovatie van mijn huis
13 oktober, het schuurdak, waarvoor ik niet thuis hoef te zijn, 20 oktober gaan ze de steigers opbouwen, en de 27e beginnen ze aan het dak, en de andere dingen.
Ik moet nog even kijken of ik voor de steigerbouwers, thuis moet zijn, maar ik denk het niet.
de 25e Kamanido, en misschien kunnen we op de 21e oktober Fee's 60e verjaardag vieren.
Voor Fee de datum waarop ze met pensioen wilde gaan, maar door omstandigheden is het dus 1 jaar eerder geworden.

Ik schrijf terwijl ik de muziek luister die ik op Margreets afscheidsdienst heb gekozen.
De nummers zijn goed gekozen, mooie nummers, met een eigen betekenis voor mij.

Langzaam maar zeker, verdwijnt Margreet in de wolken, met een lach op haar gezicht, want het is goed