Het leven is een reis, die je alleen begint, anderen komen op je weg, soms voor even, soms tot aan het eind

Als ik de blogs lees van verlies, en missen, zoek ik ook naar de schoonheid, en wat eens was.
En nu vraag ik me af, hoe die mooie helft van ons, van boven op ons neer kijkt, hoe ze vinden dat we het hebben gedaan.
Zouden ze trots zijn, op hoe we het doen, zouden ze ons nog iets willen meegeven, dat…

Houden van, is ongelooflijk  fijn.
Verliezen doet enorm pijn.
In het diepst getroffen. onderuit gegaan.
Niet weten, hoe door te gaan.
Niet begrijpen, wat er gebeurd is.
En maar één woord, gemis.
Verder gaan, maar je weet niet hoe dat te doen.
Godsalleen, je laatste zoen.
Waar ben je, waar moet je gaan.
En de…

Zit ik midden in de nacht, iets van me af te schrijven.

Wat me telkens weer raakt, is de liefde die ik bij andere mensen zie, de liefde voor elkaar, die ze er doorheen sleept.
Toen ik op Kreta zat te wachten bij de gate voor de terugvlucht, zat ik naast een wat ouder Nederlands echtpaar, wat jaartjes…

Gisteren met een groep mensen djembé gespeeld, en ervaren, dat ook die deelnemers, buiten plezier, ook energie kregen, en zoals ik aangaf, die energie, heb je nodig, om de volgende dag door te komen.
Mijn Queste, mensen een glimlach op het gezicht bezorgen, is geslaagd, energie geven, is geslaagd.
Omd…

Na al het afscheid heb ik eindelijk mijn rust gevonden.

Gisteren op het strand heb ik hardop met Margreet gepraat, gepraat over mijn afscheid in Edinburgh, wat ik daar beleefd heb, de knuffel, en het lied, waarmee ik haar los liet, en dat ik mijn ring afgedaan heb.

Het was alsof je zei, het is goed…

Terwijl ik dit schrijf zit ik aan het strand. Ik dacht vorige keer de plek gevonden te hebben waar we geweest zijn, maar dat was dus niet zo.

En nu 100% zeker de juiste plek, lekker met de voeten in de zee, voor zwemmen waait het te hard, plus inlandse wind betekent dat de onderstroom naar zee gaat…

Mijn afscheid zit erop, en nu in de dagen die over zijn, begint mijn deel van deze vakantie.

In 2018 wilden we naar Knossos, maar het regende letterlijk rotsblokken, sommige stukken van de national road stonden onder water zodat je echt vooruit dreef, en toen ik een bocht omkwam stond er midden op de…

Vandaag was mijn laatste dag van afscheid, en heb ik alle dingen van mijn lijstje afgestreept , van 13:00 tot 20:30 heb ik in Chania rondgedwaald, en alle foto plekjes die op mijn telefoon opgeslagen zijn, opgezocht, gemijmerd over wat was, en waar ik nu ben, en ik heb ook het koetstochtje nog één…

Mijn 1e 5 dagen zitten erop, en het is heel mooi, heel emotioneel, en heel eenzaam. Ik ben iemand van symboliek, en het thema is de muziek van "sometimes a prayer will do" 

Ik voel me zo verloren, en had zo graag iets om me aan vast te houden , en vraag me af, hoe lang ik dit moet voelen, voor het…

Liefde wel verloren maar nooit weggegaan.
Het leven gestopt maar niet stilgestaan.
Met rasse schreden voorwaarts, maar niet doorgegaan.
Je zegeningen tellen, en herinneringen herbeleven.
Nog een keer, al je liefde geven 
Nog een keer huilen, om wat er niet meer is.
Nog even pijn voelen, omdat ik ze zo mis…