Ik schijn een slechte vader te zijn
Ik ben gezellig bij Fee, en afgelopen zaterdag zijn Kathleen en haar (ex) man Charly op bezoek geweest, lekker uit gaan eten, en eigenlijk een beetje Valentijn gevierd, voor mij de allereerste keer, ik heb er nooit zoveel mee gehad, vond het altijd opgedrongen.
Maar nu was het gewoon een extraatje, toen Fee Thuiskwam, en me de kaart gaf, dan maakt je hart toch een sprongetje.
En dat werd dan weer getemperd doordat Amanda het weer nodig vond om uit te halen.
Het ziekenhuis waar ze werkt gaat niet netjes om met de nieuwe binnenkomers, en er is al een behoorlijk gedeelte om die reden opgestapt, en ook Amanda loopt daarop stuk, als je je opdrachten maakt, en ze vertellen je, dat je ze niet goed doet, en het blijkt gewoon dat ze helemaal niet gelezen zijn.
Dus keek ze om naar een plaats waar ze haar opleiding kon vervolgen, en dat bleek lastig, hoezo kunnen ze geen mensen krijgen?
En uiteindelijk is ze dus van de opleiding geknikkerd, zelfs de lerares zei, kies je gevecht, want je hebt helemaal gelijk, maar deze kun je niet winnen.
Einde opleiding.
Mijn vriend is een paar dagen geleden overleden, en Fee en ik dachten, wie moet Fee contacteren, als er iets met mij gebeurt, dus heb ik haar de contacten van Bas, Amanda en Bob gegeven.
En toen brak de hel los, want ik had niet het recht om haar familie hierin te betrekken, ze was net haar toekomst verloren, en omdat ik Fee boven haar verkoos, en mijn oppas belofte niet gehouden heb, had ze ook geen vangnet meer, en ze vond dat ze alle recht had om vijandig te zijn.
En toen zei ik, ik ben er klaar mee, ik laat het even betijen, wat door Bas, weer uitgelegd was, als weglopen.
Dat was voor mij een stap te ver, want toen we hem bezochten, nadat Margreet de K diagnose had gekregen, heeft hij nooit iets van zich laten horen, maar hij hoort alleen Amanda's kant van het verhaal. maar zowel hij als Amanda tonen geen enkele interesse in mijn gevoelens, in mijn leven.
Dus ik heb 2 nachten niet geslapen, hoe ik dit zou verwoorden, zonder gelijk in de aanval te gaan, en heb dat via de mail gedaan, want praten, dat doet Amanda niet.
En Bas reageerde dat ik maar eens uit moest vinden, hoe een vader zich hoort te gedragen, en pas als ik met Amanda gepraat had, wilde hij met mij praten, nou dat dacht ik dus niet, en Amanda deed er nog een schepje bovenop.
Dus dat worden interessante gesprekken als ik zaterdag terug ben.
Ik heb ze geAppt dat ze misschien ook eens met mij moeten praten, interesse tonen, in mijn leven, vragen hoe het met mij is, voor ze los gaan op me, want dat heeft geen van beiden, tot op de dag van vandaag gedaan.
Ik probeer Bas regelmatig te vragen hoe het met hem gaat, maar heb hem het afgelopen jaar hooguit 3 keer kort gesproken, over koetjes en kalfjes, hij toont geen enkele interesse in mijn leven, ik blijf het proberen, maar zonder resultaat.
Maar je kunt pas praten, als de ander wil luisteren, maar ik mag het woord Fee niet eens in de mond nemen, mag niet vertellen, hoe het met mij gaat, mag niet vertellen dat ik gelukkig ben, en over de plannen, dus waarover mag ik dan wel praten.
Ik ben het zo zat ik keer op keer als er iets onverwachts gebeurt, zoals de kleindochter die ineens ziek is, en die ik dus op moet halen van de school. en op moet passen, dan is dat mijn schuld, een verwijt dat ik iedere keer te horen krijg.
Maar de conversatie gaat alleen over haar, wat zij wil, en eigenlijk wordt ik telkens afgeschilderd als, dat ze niks aan me heeft.
En toen liet ik me ontvallen dat ze precies hetzelfde deed als haar moeder, uithalen, om zeer te doen, misschien niet de beste uitdrukking maar wel 100% accuraat Ik mag niks over Fee vertellen, en over onze plannen , en ze verwijt me dat ik niks deel, precies haar moeder.
En dat doet zeer, ik heb het jaren ondergaan, en heb ik genoeg van.
Opmerkingen, als dat ik maar eens goed na moet gaan denken, en nog meer, zetten mij neer als een slechte vader, en dat geloof ik niet.
Ik heb ze er ook op gewezen dat ik 35 jaar oor mijn kinderen gezorgd heb, maar ook eens oprechte belangstelling van hun kant zou willen meemaken.
En nu verlies ik mijn vader ook is een geliefde uitspraak, ik heb haar eerder al gezegd, dat dat niet zo is, en pas zo is, als ze me zelf wegstuurt, en ze ziet het niet, maar dat is precies waar het nu naartoe gaat.
Ik word neergezet als een egoïst die maar lekker gelukkig moet zijn.
En ik durf bijna te wedden, als dat gebeurt, ze zegt "zie je wel", zoals ze nu al voorspellingen doet, dat ik voor mijn verjaardag (Maart) al vertrokken ben.
Ze gooit ook even de kleinkinderen in de strijd die hun opa verliezen, dus ik heb gezegd, er zijn nu 2 mensen met pijn, ik praat wel met je als ik terug ben.
Wat ik niet heb gezegd, bij mij thuis, ik ga niet daar op het matje komen, voor iets dat zij doet.
En misschien betekent het dat we inderdaad afscheid van elkaar gaan nemen, want ook ik heb het recht om gelukkig te zijn.
Bas en Amanda, willen uit de telefoonlijst van Fee geschrapt worden, ook mijn opmerking dat mijn vriend overleden is (ze kennen hem) en dat ons dat aan het denken gezet heeft, schijnt niet belangrijk, ook niet dat ze het misschien willen weten als er iets met me is, schijnt onbelangrijk te zijn.
Lee wat ik schrijf doen ze niet echt, alleen de dingen waarop ze in de aanval kunnen gaan.
Nu ben ik niet zo haatdragend als zij, om gelijk te zeggen, je bent uit de lijst geschraapt, maar de oorzaak van dit conflict, is Amanda, hoe zij de dingen ziet, en haar onwil om ook eens aan mijn geluk te denken.
Wordt vervolgd
21 reacties
Het is duidelijk dat je niet de erkenning en begrip vindt voor je keuzes en gevoelens.
Misschien helpt het om een stap terug te nemen en te bepalen wat voor jou echt belangrijk is: wil je de relatie met Bas en Amanda herstellen, of is het beter om wat afstand te nemen om jezelf te beschermen? Communicatie werkt alleen als beide partijen bereid zijn te luisteren, en dat lijkt nu niet het geval.
Misschien is het goed om je energie te richten op de mensen die je wél steunen en je geluk gunnen. Uiteindelijk heb jij ook recht op een leven waarin je je goed voelt.
Liefs, willy
Ik heb het je al eerder gezegd, je moet er ter bescherming van jezelf afscheid van nemen. Dat heb ik ook gedaan, ik had het telefoonnummer van mijn dochter gewist uit mijn telefoon. Gelukkig voor ons beiden heeft ze later ingezien dat ze verkeerd bezig was en heeft zij zelf weer contact gezocht. En nu heb ik er een fantastische dochter aan. En zij een fantastische vader en opa. Goed beschouwd ben jij nu alleen op de wereld en heb je alleen Fiona. En als jij het loodje legt, dan blijf je lekker in Schotland en laat je je daar verwaaien.
Straks kom je terug voor de renovatie aan je huis. Er is geen enkele reden waarom je Bas en Amanda moet uitnodigen om te komen praten, want zij hebben genoeg aan hun eigen leven en hebben geen behoefte aan de echte Peter. Hoogstens aan de Peter waarvan ze (mis)(ge)bruik konden maken als het hen uitkwam.
Doe lekker je ding, bezoek kankerlijers, pas je testament aan dat je alleen nalaat aan hen die om je geven. (Ik ga mij alvast rijk rekenen 🤭).
Peter, betekent dat medelijden hartjehandje dat ik niet in je testament kom 😋?
Er zit alleen een hartje in, helaas niks om na te laten . Misschien wat djembés, en een prachtig boek van djemanido, gesigneerd door de artiesten 😁
Oh wat een gebed zonder eind is dit aan het worden ,er hoeft maar iets te zijn of jij krijgt het gelijk op je bordje ,Ben het eens met de rest misschien maar voorlopig even wat afstand nemen en alleen BOB als contact zetten ,ik mis in dit verhaal eigenlijk zijn mening in dit alles .
Het is juist vooruitdenkend dat jij hiermee bezig was ,je hebt toch echt gezien hoe snel het afgelopen kan zijn en zou er toch vanuit mogen gaan dat je kinderen het willen weten als er iets is met je wanneer je in Schotland bent .
Dat ze er niet zo aan toe zijn om met de nieuwe liefde in jou leven Geconfronteerd te worden begrijp ik wel dat zou als ontrouw aan hun moeder voelen ,ze zijn immers nog diep in de rouw ,Toch wens ik je toe dat er een dag komt dat ze blij kunnen zijn voor jou dat je gelukkig bent geworden en jou dat gunnen zonder voorwaarden .
Ja van wie je houd is in staat je het diepste te kwetsen en vaak zijn kinderen ook als ze volwassen zijn daar goed in ,ze weten precies waarmee ze je raken .maar beseffen soms niet dat als ze zo bang zijn om ook jou kwijt te raken ze zich nodig anders moeten opstellen en idd oprechte belangstelling hoort daarbij .
Jij weet van jezelf dat je Geen Slechte Vader Bent en dat is het belangrijkste ,maar je verdiend Rust in je leven Genoeg is genoeg ,misschien zijn ze niet gewend dat jij nu eindelijk ook eens voor jezelf opkomt dan moeten ze daar maar aan wennen.
Dikke knuff liefs Hes xxx
Bas en Amanda praten altijd, Bob en ik horen heel zelden iets van Bas. Bob zou willen medieren, en dat wil ik hem niet aandoen, dan zit ie tussen twee vuren.
ja dat is ook weer waar
Waarom zou je ze straks bij je thuis uitnodigen? Alleen maar om weer hetzelfde mee te maken, een kannonade van negativiteiten ontvangen, eenrichtingsverkeer, want er wordt toch niet naar je geluisterd! Bespaar jezelf dit! Enige uitkomst is, dat jij je nog rottiger voelt als ze jou weer eens als pispaaltje hebben gebruikt! Bescherm jezelf, er verandert helemaal niks aan hun gedrag door te proberen een gesprek aan te gaan, zo jammer Peter!
Ik ben altijd de mediator geweest. Maar Bas is nu aan het klagen dat ik niet rechtstreeks met hem praat.
Gaf mij de kans om hem te vertellen, dat in plaats van uit te halen, hij misschien eerst met mij te praten, en vragen wat er aan de hand is. Dus ik gebruik zijn eigen woorden om duidelijk te maken, waarom het zo mis gaat.
Het zijn mijn kinderen, en of ik in de toekomst hun vader ben bepalen ze zelf, Ik laat ze niet in de steek, maar als ze zeggen dat ze dat niet willen, is jet hun keuze.
En dan ben ik er klaar mee
😪
Nou, zeg, dit is bijna gaslighting. Het is moeilijk als mensen je proberen in een keurslijf te persen, je willen vormen naar hun mening (en wat handig is, zo een oppas vb). Peter-zoals-samengesteld-door...
Maar dat is niet de echte Peter. Peter is meer dan een handig hulpmiddel om kinderen op te halen, tegen te praten zonder ernaar te moeten luisteren enzovoort. Dan koop je je een androidPeter.
Hoeveel empathie ik ook heb voor de ongetwijfeld vele en woelige gevoelens van Amanda, haar onzekerheid en gevoel van hulpeloosheid en verlies... het zou niet fair zijn dat jou echte "zijn" in de weg te laten staan. Het "zijn" met alle emoties, met wederkerigheid in relaties , met zien en gezien worden...
Dit verhaal maakt me verdrietig.
Het maakt mij ook verdrietig, maar ik ga niet koste wat koste vader zijn.
Ik denk dat als ik al met Amanda spreek, ik haar duidelijk zal maken, dat ik dit keer degene ben die vertelt, en dat zij nu eens moet luisteren, en als ze dat niet wil, dan houdt het voor mij op.
Ze vindt dat ik haar een leugenaar noem, nou dat klopt ook, en dat ze egoïstisch is, nu dat klopt ook.
Wat me het meest zeer doet is het feit dat 35 jaar zorg, niet gezien worden als een reden om loyaal te zijn, ik heb zoveel meegemaakt door ze, ben er altijd geweest, en zij gedraagt zich als een jaloers wicht.
Maar ik vindt dat het nu tijd is, om mijn standpunt en mijn gevoelens eens te mogen uiten, en ben inmiddels zover dat, als dat niet wordt gedaan, ik ze vertel waar het gat van de deur is.
Ik heb het gevoel of ik een een soap serie zit, nu, daar houd ik sowieso niet van, achterbaks gekonkel is niet mijn stijl.
Het is en blijft een verdrietig verhaal zoals het met je kinderen gaat. Maar om je nu een slechte vader te noemen? Ze zijn volwassen en staan op eigen benen. Hoe moeilijk het ook voor ze is, je bent meer dan een vader en verdient je eigen leven. Alleen loopt dat niet zoals zij dat voor ogen hebben.
Ik snap wel dat ze boos zijn dat je hun telefoonnummer hebt gegeven. Daar zou ik ook niet blij mee zijn. Je had het eerst kunnen overleggen. Dat komt anders over. Want het plan zelf lijkt me zeer verstandig.
Maar dan nog is hun reactie overdreven.
Laat ze los. Las een flinke pauze in. Bereid de verhuizing verder voor. En doe even lekker je eigen ding zonder slapeloze nachten en schuldgevoelens.
Liefs Saskia
Ze hebben wel alle drie Fee's telefoon nummer , voor het geval er iets gebeurt.
En het zijn geen vreemden. Gewoon even vragen waarom Feen nu hun nummers heeft , en laten weten dat ze het liever niet hebben was voldoende geweest. En dan hadden we het besproken.
En daar ligt het hele probleem , niks vragen, van alles aannemen en er gelijk met de botte bijl ingaan. Ik heb uitgelegd waarom, maar daar komt geen reactie op. De situatie met Bas wordt steeds slechter. Hij verwijt me dat ik niet rechtstreeks met hem praat.
Als ik aangeef dat dit de oorzaak van de hele ellende is en ik wel degelijk met hem wil praten , maar ook mijn kant van het verhaal eil vertellen, wordt ie alleen nog kwader haalt keihard uit, en dan blijkt dat ie me van alles uit het verleden na draagt.
Terwijl ik hem 2 jaar geleden nog gevraagd heb of er dingen zijn die hij wil bespreken die hem dwsrs zitten of due hij uitgesproken wil hebben. Nee Pap er is niks wat ik jouw kwalijk neem.
Ik zie hem als een verloren zaak, als praten betekent dat je niet naar een ander wil luisteren, dan valt er niks te praten. Amanda mag het even zelf uitzoeken, haar verdraaide beeld van de werkelijkheid , en de uitspraak dat ik niet voor haar heb gekozen, maar voor Fee is de waanzin ten top, ik ben niet met ze getrouwd, hoe haalt ze het in haar hoofd.
Ik verlies ook mijn vader, ja als ze niet inziet dat dit zo niet verder kan, maar dat is dan het gevolg van haar gedrag, niet omdat ik ze afwijs
Kan mij alleen maar aansluiten bij bovenstaande commentaren. Ga voor je geluk, het leven is te kort.
Het is jouw leven en niet dat van hun.
Het is alleen jammer dat het zo moet gaan, het had heel anders kunnen zijn, het had in goede harmonie kunnen gaan, maar helaas is dit niet zo.
Maarre.....Als ze is gestopt met de opleiding, dan heeft ze toch geen oppas opa nodig?
(Uiterst praktische Zweef)
Ze heeft helemaal geen oppas opa meer nodig, ze hebben nu een financiële situatie die wel toelaat dingen te regelen. Dat was de reden dat ze mij vroeg want ze konden alle naschoolse opvang en andere zaken voorlopig niet betalen. Ik was de goedkope oplossing, Ze heeft me zelf verteld dat het financieel nu makkelijk te doen is, en dat voor mij de weg naar Schotland vrij is.
Het gaat om wat ik beloofd heb, en dat ben ik tot nu toe altijd nagekomen, maar ik had mijn relatie met Fee maar een jaartje of 2 uit moeten stellen. Totaal geen begrip voor mijn situatie, Zelfs als Fee niet in mijn leven zou zijn gekomen, zou de situatie precies zijn, zoals die nu is, ik kom mijn beloften prima na, zelfs in noodsituaties sta ik altijd klaar, maar nu is Fee in het spel gekomen, en wordt er gedaan of alles veranderd is, maar dat is alleen in Amanda's hoofd, en omdat zij bijna dagelijks met Bas aan de telefoon hangt hoort hij alleen haar versie.
Bas komt regelmatig vanuit Rotterdam, in Venray, 1 keer heeft ie geApped of ik thuis was, wat helaas niet zo was, en dat was het, maar iedere 2 weken is hij onderweg naar Frankfurt en komt bij Amanda langs als ze tijd heeft.
Ik geef dit op
Lieve Peter,
Ga voor jouw geluk. Blijkbaar kan dat niet met al jou kinderen erbij...
Hierboven is al veel advies gegeven, daar sluit ik mij bij aan. Loslaten is pijnlijk, maar misschien echt de enige oplossing waarbij jij niet 'ondergaat'.
Astrid
Ik ga ook loslaten, Amanda en daardoor Bas, zijn niet te combineren met mijn geluk. De situatie verhardt steeds meer.
Zonde van 35 jaar zorg, ik kies voor Fee
Wat een erg verhaal...wat naar voor je !
Zezeggen weleens "je kan niet iedereen te vriend houden" maar met familie is dat soms toch pijnlijker dan met een "gewone" vriend.
Ik zou het je zo erg gunnen dat ze blij voor je zijn, maar kennelijk zit dat er niet in...jammer voor haar ook dat ze zo moet en wil leven.
Ik zie ook een prachtige kaart van Fee, wat een lieve vrouw is het ook. Geniet maar lekker van alle tijd die je met haar mag beleven, ik wens jullie vele mooie momenten !
lieve groet Hilde
Hoi Hilde,
Ik ben er al uit, wat ik met Amanda moet beginnen, zal ze niet leuk vinden, maar daar heb ik nu eens maling aan.
Ik ga ze vragen om bij mij langs te komen, maar alleen, en zal ook vermelden dat het dit keer anders gaat worden.
Ik zal laten weten, dat wil ik dat zij nu eens luistert zonder me te onderbreken, en ik ook geen discussie wil, ik heb haar verhalen en verzinsels, lang genoeg gehoord
Als ze dat niet accepteert, heb ik geen behoefte meer aan een gesprek.
Ik wil ook mijn verhaal en gevoel kunnen uiten, wat het met me doet, en dat dat dingen die ze doet niet kloppen en pijnlijk zijn, ik zal een aantal dingen rechtzetten, zonder in de aanval te gaan.
Ik zal ze vertellen, dat ik haar vader ben, niet haar vriendje, en dat dit gedonder afgelopen moet zijn, en dat dit gesprek tussen ons , vertrouwelijk is, en niet weer gedeeld mag worden met Bas, mocht ze dat toch doen, dan betekent dat, dat ik afscheid van ze neem.
Haar mening en beschuldigingen heb ik nu een half jaar aangehoord, en het verdraaien van de feiten, maar ik ben altijd nog haar vader.
Het is door haar geroddel, en onwaarheden dat dit gebeurt.
En ze zal moeten accepteren, dat Fee in mijn leven is, doet ze dat niet, houdt het op, ze hoeft geen vriendjes te worden, maar dit gedrag pik ik niet meer.
Ik wil niet eens meer horen wat zij te zeggen heeft, ze heeft genoeg schade aangericht.
Hoe zij het recht breit met Bas, zal mij een zorg zijn, geen van twee hebben ze het recht om zich zo respectloos te gedragen, en ik trek nu een lijn in het zand, gaan ze daar overheen, laat ik ze links liggen, zonder harde woorden.
Klinkt allemaal heel heftig, maar als ze haar vader kwijtraakt, zoals ze beweert, dan is dat het gevolg van haar gedrag, ik leg de verantwoording waar ze thuishoort.
Dit gaat consequenties voor ze hebben, in de zin, van wel of geen vader, dan weet ik ook precies waar ik sta.
Ik ben normaal niet zo, praat het uit, blijf respectvol,maar zoals alles in het leven, is het tweerichtingsverkeer.
Mocht ze afscheid nemen, zal dat zeer doen, en zal ik altijd vinden dat ik het niet verdiend heb, maar ik speel niet meer mee in haar soapserie.