Eerst breken, en dan lijmen

Tijdens zijn bezoek heb ik een lang gesprek met Bob gehad, of beter gezegd hij begon.
Mijn stiefdochter mist het contact, en laat haar eis, voor excuses vallen, niet dat ze mij dat ooit gezegd heeft.
Gelijk ging bij mij de vlag op rood, hoezo zou ik haar excuses moeten maken.
Ik heb Bob uitgelegd, dat ik haar op geen enkele manier excuses schuldig ben, en zijn bemiddelingspoging waardeer.
In al die tijd sinds ik uit het leven van mijn stiefkinderen geknikkerd werd, omdat ik geen goede vader zou zijn, heb ik Bob er steeds buiten proberen te houden, ik heb ervaring met familieruzies, vanuit de familie van mijn moeder.
Hoe minder je weet, des te beter is het.
Dit keer ontkwam ik er niet aan, om duidelijk te maken, hoe ik erover denk.

Net doen alsof er niks gebeurd is.
Het maakte me verdrietig, en ik heb er dagenlang mee getobd, of ik opensta voor contact.
Maar het eerlijke antwoord is, dat ik dat eigenlijk liever niet wil, ik ga niet het hele dramaqueen gedoe nog een keer dunnetjes overdoen.

Ik heb genoeg op mijn bordje, heb de communicatie nog een keer overgelezen, voordat ik het definitief verwijderd heb, ik kan geen begrip opbrengen voor de dingen die me verweten zijn.
Karma, maakte mij alles in een klap duidelijk.
En eigenlijk vindt ik het wel goed zo als het is, alle drie de kinderen weten over onze trouwplannen, ik maak geen verschil tussen ze, maar ik stop met de communicatie.
Ik laat het ook niet via Bob weten, ik houd hem wel op de hoogte, en we spreken elkaar regelmatig.
Ik heb hem gezegd dat er niks is dat hij niet mag delen, maar hij mag niet mijn spreekbuis zijn.
Hij houdt het bij deze poging om te bemiddelen, dat heeft hij ook gezegd.
Uit ervaring weet ik dat het soms zo is, dat de bemiddelaar, aan het eind de schuld in de schoenen geschoven krijgt, en dat verdient Bob niet.

Straks een kleine drie weken in Nederland, ik kijk naar sommige dingen uit, maar de rest wil ik liever niet.
Men heeft besloten de steigers 2 weken eerder te plaatsen, en de 20e oktober, in plaats van de 27e aan het dak te beginnen.
Wat wou ik dat eindelijk alles rond was, ook alle gedoe rond de uitkeringen waar Fee recht op heeft, we haar pensioen aanvulling eindelijk eens kunnen gaan regelen, onze huwelijksplannen eindelijk uit kunnen voeren, en de immigratie afgerond hebben, en we eindelijk eens alle regelwerk achter ons kunnen laten, en genieten van ons leven, zonder al die kopzorgen.
Zo lang dit niet rond is, heeft Fee geen rust in haar hoofd, en ik vindt het gewoon zwaar om continue naar spullen te moeten zoeken, hoe vaak we portemonee's, brillen, zonnebrillen, autosleutels, papieren al hebben moeten zoeken.
Mijn zonnebril is ruim een week verdwenen geweest, en zolang die niet terug is heeft Fee geen rust, maar ze vergeet dat ze al gezocht heeft.
Mijn vertrek naar Nederland bracht ze helemaal uit het lood, ik had het niet met ze besproken, hield geen rekening met haar, ze wilde weg uit de cottage, alsof dat iets zou veranderen.
Ik steek elke dag heel veel energie in haar rustig te krijgen, en ik weet dat de verwijten voortkomen uit haar korte termijn geheugen probleem.

Eigenlijk willen we alle twee zo graag dat het eindelijk eens rustig wordt in ons leven, maar voorlopig zit dat er niet in.
Soms probeer ik even af te schakelen, sta ik vroeg op, en probeer Fee te laten slapen, zodat ik haar ontbijt op bed kan geven, als ze wakker is.
Maar na een paar minuten MIJ tijd komt ze telkens weer in de woonkamer, telkens met ander vragen, andere ideeën, stelt ze vragen keer op keer opnieuw.
We houden zielsveel van elkaar, maar het is zwaar.

En mijn stiefkinderen kan ik daar gewoon niet bij hebben, ik heb de energie niet meer.
Maar we lachen veel met elkaar, knuffelen en kussen, weten de mooie momenten te waarderen, en blijven het mooie in de ander zien.
Tot het rustig wordt in ons leven, moeten we het per dag aankijken.
Denk je dat het rustig wordt, belt de DVLA (RDW) om te kijken of ze een test moet gaan doen om haar rijbewijs te mogen houden, dit heeft maar 7 maanden geduurd.
Volgende week wordt ze gebeld voor een soort evaluatiegesprek, en daaruit komt dan naar voor of ze de test moet doen.
Aangezien ik inmiddels weet op welke dingen ze tijdens de vragen letten, hebben we de mogelijke antwoorden al op een lijstje gezet, niet om ze op te lezen, maar als referentie waar ze op terug kan vallen.

En soms lachen we erom, een vader van een vriendin moest vanwege zijn dementie, de rijtest doen, en deed zijn best te laten zien, dat hij niet twijfelde, en vlot kon rijden.
Maar zijn imitatie van JackyX, werd niet gewaardeerd, dus rijbewijs ingevorderd.
Lachen doen we genoeg, lekker ergens een ontbijt doen in Musselburgh, wandelen over de promenade of in de heuvels of de vele estates die Schotland rijk is.
Tijdens het bezoek aan uncle Nunks in Troon en Clyde zijn we in het Muirshiel Regional park geweest van daar kun je helemaal ver de Ierse zee kijken, en de diverse eilanden zien.
Hij kwam er vaak met zijn grootvader, en de glimlach op zijn gezicht, deed iedereen goed, wat heeft hij die dag genoten.
Ik hoop dat hij het volhoudt tot ik terug ben, ik heb hem verteld hoe thuis ik me voel, en zijn antwoord was, dat ik altijd welkom ben, en dat raakte me.
Schotten en Ieren staan bekend om hun vriendelijkheid, en warmte, en dat is echt waar.
Eergisteren kwamen 2 hele oude vriendinnen waarmee ze op school had gezeten, gewoon voor de gezelligheid, en oude verhalen op te halen, wat hebben we gelachen,
En natuurlijk ook om te kijken wat voor man Fee had gevonden, well it seems I'm a lovely man, and a good man.
Soms is een pluim ook fijn.

Het land en de boerderijen en cottages  hier behoren allemaal tot Arniston estate, een groot statig landhuis, en zij bepalen, Fee is eigenaar van de cottage en het land dat erbij hoort, en dat is een uitzondering.
Soms is het net alsof ze in de middeleeuwen zijn blijven hangen, en telkens weer verbaas ik me over het bankensysteem hier, ze werken met sort codes, rekening nummers, en bankfilialen.
Men heeft voor de Brexit besoten het systeem aan te passen naar het Europese standaard die we bijvoorbeeld in Nederland hanteren.
Maar de steenrijke banken hier vonden dat de belastingbetaler de rekening maar moest betalen, dus is het niet gedaan.
Ik wist het niet, maar er zijn dus Engelse ponden, waarmee je ook in Schotland kunt betalen, en schotse ponden, waarmee je niet in Engeland kunt betalen, en ook brengen banken hun eigen biljetten uit, ik heb er hier een van de Clydesdale bank, die alleen in Schotland geldig lijkt te zijn.

Mocht je ooit geld willen pinnen of wisselen, kies voor Engelse ponden, dat scheelt een hoop gedoe.
En zo leer ik er iedere dag bij, parkeer ook niet 10cm in een vak met gele lijnen, het kost 50 pond, en als je niet binnen 28 dagen betaalt maken ze er voor het gemak 100 van.
Parkeerwachters lijken overal hetzelfde te zijn.
Ik denk dat ik mezelf binnenkort op een dagje alleen trakteer, Fee wordt de 21e zestig, maar ik heb geen idee wat, en of ik iets voor ze moet kopen.
Ik doe niet aan gouden en diamanten ringen, dat is me in het verleden altijd kwalijk genomen, maar ik geloof dat de bedoeling belangrijker is dan de waarde.