Dobberen

Het leven kabbelt voort en ik dobber mee. Geen grootste plannen, hoewel, ik opperde een motorreis in zuid Spanje in februari, maar mevrouw Zweef reageerde met een fel NÉÉ! Ze was allang blij dat ze mij in één stuk weer thuis op de vlonder had. Dobberen op de golven van het leven, net zoals de zwanen voor de vlonder. Nog een paar dingen die moeten, voornamelijk van mijzelf. Het schilderwerk en de voorbereidingen voor de dakrand aan de achterzijde van het huis. Wat steentjes in de gevel aan de voorkant. Een uitbreiding van de keuken onder het kookeiland. Nog 3 lades erbij, want 49 deurtjes en kastjes zijn te weinig.

Woensdag 1 oktober uitslag van de scans en bloedwaardes. Ik had er nog weinig ruchtbaarheid aan gegeven. Chatgpt was verklarend, maar exacte duiding hoor ik graag van mijn arts. En wat er nog op de plank ligt. En of ik dat wil. De laatste chemo heeft mij denk ik niet gebracht wat er van werd verwacht. Hoewel ik nu weer opkrabbel, heb ik toch ingeboet in kwaliteit van leven, nog afgezien van de nutteloze hersteldagen na de chemo's. En wil ik dat nog een keer? Nu een jas uittrekken om langer in de kou te zitten? 

Twee maanden na de laatste meting is de psa nauwelijks gestegen, wat goed zou moeten zijn. Maar de NSE, ook een marker, welke altijd prima was, ligt nu ver buiten de referentie waarde. Dat zou kunnen duiden op mutatie naar neuro endocriene tumoren, waardoor lutetium van het behandelplankje dreigt te vallen.

Ik zou willen dat ik nog een tijdje kon dobberen, net zo zorgeloos als de zwanen.