Afromen
Ik herinner mij de melkboer vroeger toen we in de Molenmeesterstraat 2 in Medemblik woonden. Hij had zo'n driewielig gemotoriseerd karretje. Zeker weet ik dat hij met glazen flessen met aluminium dop aan de deur kwam. Die doppen kon je om je fietsspaken doen of afgeven in de kerk voor de arme kindertjes in Biafra. Altijd afgevraagd hoe die kindertjes aan die fietsen kwamen.
Vaag weet ik dat de melkboer meerdere melkbussen op zijn kar had waarmee hij schoof en bijvulde vanuit andere bussen. We kregen nooit melk uit zo'n bijgevulde bus. De buurvrouwen kwamen naar zijn kar met melkkokers (hoge pan met speciaal deksel waardoor de melk omhoog kwam en afkoelde en daardoor niet overkookte).
De melkboer pakte zijn maatbeker met handvat. Een streepje aan de binnenkant gaf de hoeveelheid aan. Één liter, twee liter. Met de beker schepte hij de bovenkant van de melk af en gooide die in een andere bus, zogenaamd om het drijfvuil eraf te scheppen. Je weet nooit wat een koe tijdens het melken in de emmer liet vallen! Vervolgens bracht hij met de maatbeker de inhoud van de bus met een draaiende beweging in de rondte, om de uitzakkende melk te mengen en schepte er wat uit, zorgvuldig zorgend dat de melk bleef draaien en tegen de wand van de maatbeker omhoog kroop. "Kijk eens mevrouwtje, twee liter", onderwijl goedkeurend kijkend naar de kolk in het midden.
Hoewel Zweef er nog puik uitziet, zit er toch een uiterste houdbaarheid op. En die kan nog wat worden opgerekt met een maand of 2, maar dan moeten we nu alvast wat afromen. Lang voordat de houdbaarheid vervalt. En als ik nou barstte van de kwaliteit, als ik het verschil nou niet eens zou merken, dan is daar best wat voor te zeggen. Maar ik vrees dat de room er af wordt geschept en de melkboer de melk ook nog wat aanlengt.
Het leven moet uit de lengte of breedte komen. Ik ga voor de breedte.
34 reacties
Ach ja die melkboer...en die aluminium dekseltje om de spaken (wel een beetje gay hoor), of een leeg schoensmeerdoosje met karton en elastiekjes.
Klepperdeklep.
Heb wat hoofdbrekens gehad omdat nog een keer te maken maar geen idee meer hoeft dat bleef zitten en werkte
Gezien je verhalen vraag ik me af of je toch zolangzamerhand geen verslavingsverschijnselen hebt ontwikkeld na een rijk en mooi leven.
Afkickkliniek?
Dat kartonnetje ging met een wasknijper om de steun van de bagagedrager.
Vreemd dat ze daar niet om vroegen bij de kerk voor de fietsers van de arme kindertjes in Biafra.
Biaffra?
Met 1 of 2 ff
Of ff weg?
Een moedige en moeilijke beslissing.
Bewondering voor de mooie manier waarop je dit hier brengt.❤️
Nou ik herinner mij ook nog die tijd dat de melkboer langskwam. Nu weet ik niet of die ook al wat fraudeerde met de hoeveelheid. Maar dat mocht ie van mij wel. Want verse koemelk heeft een smaak die ik absoluut niet lust.
Heel blij dat toen de periode aankwam van gepasteuriseerde melk. Veel lekkerder
Ik denk dat de flessenmelk ook wel gepasteuriseerd was.
En toen had je ook flessenlikkers om de fles uit te schrapen. Vooral van de vanillevla.
Hahaha waren we buren?
Man o man als kind de chocoladevla met net die nuance van een dipje vanillevla...
Maar allengs werd er niet meer aangelengd en ging ik overstag naar full vanille vla met een lading mocconakorrels er op
Heaven
Afromen
Ik las Afrómen en dacht oh, hier komt Zweef met een term die ik nog niet ken. Misschien iets wat het menselijk lichaam al dan niet aanmaakt, wat wordt gemeten in je bloed. Hoe hoog/laag zou de Afrómenwaarde nu zijn?
Het zou zomaar kunnen ...
Het had ook een gebergte of streek kunnen zijn waar je nog naartoe wil, de Afrómen.
Maar nee, je bedoelde gewoon áfromen :)
Warme groet,
Colleke.
Hahahahahaha
Nog een gestoorde asociaat😄🤣😂
Alleen jij weet deze mededeling nog mooi te verpakken. ❤️
Bij ons in Amsterdam kwam de melkboer aan de deur. Blauwe aluminium dop voor volle melk, groene dop voor yoghurt en de gepasteuriseerde melk zat in een fles met lange hals en een kroonkurk. Bij de knappe buurvrouw naast ons op 2 hoog ging hij de bestelling boven brengen. Mijn moeder moest het gewoon beneden ophalen. Tja, andere tijden.
En was de rooie dop voor de karnemelk?
Klopt. Maar die hadden wij nooit, want vond niemand lekker.
Ken je het gerecht:
Karnemelkse saus?
Er is toch zo een gezegde
Dat is er een van de melkboer
Kijk, zo'n melkkoker hadden wij.
Hahaha, mij werd als klein meisje wijs gemaakt door mijn Amsterdamse familie. Dat ik van de melkboer kwam
Zowel mijn moeder als vader hadden groene ogen. Mijn zus ook
Ik heb blauwe ogen en had spierwit haar. Nu blond.
Wij hadden idd de melkboer die door de straten heen liep met een melkkar. Ik vond en vind mrlk niet lekker ( behalve warme melk met suiker of anijs) dus heb er geen actieve herinnering aan.
Enkel een hint hoor maar ken je dat programma
DNA onbekend?
Hoewel zweef er nog puik uitziet?????
Kun je dat (voor?)oordeel aub aan anderen laten?
Groet
Pasifikus
Maken wij wel roomijs
Mr 3D?
Waar is D gebleven?
Weggedreven met t lymfevocht?
Met alle respect hoor maar.......in een tijdsbestek van nog geen 5 minuten 4 losstaande reacties...... kun je dat niet in één reactie verpakken en samenvatten?
hoe ik ook moet lachen om je verhalen.... nu huil ik toch een beetje ...
ik ook .....
Ik ook 😢
En ik ook 😢😢
Ik doe gewoon mee...
Ook dit weet je weer met humor te brengen. De glazen flessen met aluminium doppen kan ik mij ook nog goed herinneren en ook bij mij zaten ze om de spaken van mijn fiets. Het kartonnetje wij gebruikte speelkaarten voor dat ratelende geluid. Zal daarmee het zaadje gelegd zijn waardoor we op latere leeftijd motor zijn gaan rijden. Heel veel sterkte de komende tijd en blijf schrijven.
Gerard
Jij bent een ware woordkunstenaar. Jouw flexibele brein plaatst alles naar waarheid in perfectief. En toch…en toch….het afromen is reeds lang gestart. Dat er maar slagroom op het toetje mag blijven voorlopig!
En dan die melkboer….ohhh wat een herinneringen rakel jij hier nu op.
Grote stad, smalle straat, hoge huizen. De melkboer…met zijn karretje …tikken tegen het raam…meneer S kijkt hoopvol omhoog…ziet niks, blijft staan….mijn moeder kocht af en toe kaas bij hem, want ja,..hij kerkte in dezelfde kerk….mijn vader kocht karnemelk van hem. Hij had ook koekjes in zijn winkeltje om de hoek. In van de vierkante Verkade dozen, en van die cilindervormige glazen dingen, ze zaten in een rek….Maar die smaakten naar kaas. In zijn vitrine toonbank had hij snoepgoed, daar kochten mijn broertje , zus en ik van ons zakgeld, muntendrop, 1 cent per stuk. Borsthoning en salmiak lollies, droppoeder en van die roze gele schuimblokken. Vond ik die nou lekker ? Of toch niet.
Liefs van mij
De melkboer had een winkeltje aan de Westersingel. Aan het raam en de deur kun je het huis nog herkennen. Later moest ik daar ook worst halen, want hij had ook een slagerij bij. Geen slager, maar wederverkoper, zeg maar. En dan moest mijn moeder een briefje maken, want dat korte termijn geheugen....Boterhamworst of bloedworst van een 1 cm dikte, om uit te bakken. Vijf stuks.
Mijn hart huilt, maar je herinneringen aan de aluminium doppen, de melkflessen in een rekje bij de deur, melkboer die langskwam in de straat: zo mooi beschreven....
Ik weet niks meer van onze melkboer, behalve dat ik weet dat ie wel kwam. Van de bakker kreeg ik tenminste een kapje brood of een koekje...
Maar ik lees wat ik lees en niet lezen wil. Wat we weten en niet willen weten. Wat ik wel weet en je met liefde laat lezen, is dat ik heel veel om je geef. Dat ik van je houd. Je bent mijn grote knuffel voor mij als knuffelmens. Zure melk wordt yoghurt, toch? Dan doen we die maar...
XXXXXXXXXX van mij en ons
Aan de hand van jouw verhalen was het me wel duidelijk geworden dat wat betreft gezondheid het er niet zo goed voorstaat. Ja chemo is een behandeling die er inhakt, soms succesvol maar vaak slechts een korte tijd verlenging van het heden. De bijwerkingen zijn niet mals, mijn vrouw heeft er destijds 2 gehad alleen ellende en nauwelijks resultaat. De wil om door te aan is soms heel sterk. Afromen is een mooie omschrijving maar het voelde toen ik het las als een klap in mijn gezicht. Ik hoop dat je nog heel lang mag afromen. Ik ben al 5 jaar in huis aan het opruimen. In het huidige tempo heb ik nog 10 jaar werk. Door jouw verhaal ben ik terug in de realiteit en zal ik mijn opruimtempo moeten verhogen.
Begrijpelijk, Maar ook onuitstaanbaar en verdrietig. Ik wens je heeeel veel breedte!
Jet
Dat herriner ik mij ook nog , melkboer die de flessen voor je deur neer zetten toen melk nog smaakte als melk
Liefs hes 🥰