Over mij
Donderdag 13 september 2018, toen alle ellende begon….
Al enige tijd bloed in mijn urine. Best gek, maar in eerste instantie verzin je “normale” dingen die de oorzaak kunnen zijn. Onregelmatig ongesteld ondanks de pil? Gesneden met scheren? Maar toen merkte ik dat bij tampongebruik er nog steeds bloed te zien was met afvegen. Dus toch maar eens naar de huisarts.
Dankzij mijn tampongebruik-opmerking, wist de huisarts direct dat er echt iets aan de hand was en ik kreeg een doorverwijzing naar de gynaecoloog. Die regelde een uitstrijkje, maar wilde ook een echo maken. Op de echo was een zwarte vlek te zien bij mijn blaas. Dezelfde dag doorgestuurd naar de uroloog.
Voor het eerst in mijn leven een cystoscopie. Foute boel. Dan krijg je te horen dat je blaaskanker hebt en stort je wereld in. 38 jaar en kanker….. waarom???? Twee jonge kids van 2 en 4 jaar. Ga ik die zien opgroeien? Wat is blaaskanker? Hoe krijg je dat? Er flitste van alles door mijn hoofd.
4 oktober 2018 mijn eerste TUR en daaropvolgend mijn eerste MMC spoeling. Gelukkig niet-spierinvasief, dus het valt allemaal mee. Lichamelijk dan, want psychisch hakt het er flink in. 9 oktober een CT scan om de nieren, lever en lymfeklieren te checken. Dat was gelukkig allemaal goed.
Januari 2019 weer een cystoscopie, helaas weer plekjes zichtbaar.
Februari 2019 de tweede TUR blaas en gestart met 9 MMC spoelingen.
November 2019 cystoscopie, weer foute boel.
Januari 2020 de derde TUR blaas en weer 9 spoelingen.
