Over Leven: persoonlijke en nuchtere kijk van een optimistische psycholoog

Soms zou ik willen dat ik dichter was. Er zijn veel manieren om heftige gebeurtenissen behapbaar te maken. Muziek maken, wandelen, dansen, koken, knuffelen, timmeren, breien, tuinieren, werken, mediteren, yogaën. Alles werkt. Nog beter is erover praten of schrijven. Dat is ook pittiger omdat het een…

Kun je blij worden van het kijken naar iemand die niet meer beter wordt en zichtbaar lijdt? Ik keek Zomergasten met Lieke Marsman. Zij is onder meer dichter en filosoof en heeft kraakbeenkanker. Haar woorden, haar fragmenten, haar gedachtenkronkels klapwiekten als een geordende vlucht ganzen mijn…

‘Het was verrukkelijk om in haar luisterkuil - zoals ze haar schoot noemde - te mogen zitten en mijn hoofd tegen haar borst te leggen,’ schrijft Marieke Lucas Rijneveld in Het Warmtefort.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt bij kanker. Of bij het krijgen van die vermaledijde diagnose…

Van al die kankermoed kun je zomaar onverschrokken worden. Want iets anders kan het niet geweest zijn in dat onbewaakte ogenblik toen ik haar vroeg of ze me les wilde geven.

“Du holde Kunst, in wieviel grauen Stunden,
Wo mich des Lebens wilder Kreis umstrickt,
Hast du mein Herz zu warmer Lieb'…

...Daarom vraag ik me af: zou het niet mooi zijn als het KWF met een nieuwe actie komt: “Nederland staat op tegen schaamte”?

Column voor Olijfblad

Onlangs was de KWF-jubileumuitzending “Nederland staat op tegen kanker” op tv. Bij zoiets vraag ik me altijd af: hoeveel van de kijkers, 750.000 dit…

Een overdosis eindigheid en toch weinig gedachten eraan, kan dat?

Column voor Olijfblad   

Mijn vingers druipen van de dressing, exploderende smaken in mijn mond.Mijn dubbele boterham van rogge, gerst en veel zaden stroomt zo over van de sla en andere rijkdom dat ik hem nauwelijks in mijn handen…

Twee jaar lang wandelde ik door Tussenland. Tot het tijd bleek om te vertrekken.

Column voor St. Lynch-Polyposis

Het gedempte wit van de uitbundig bloeiende krentenboompjes wiegt zachtjes tegen de blauwe lucht. Gretig absorberen mijn netvliezen elk tintje groen dat de lente tevoorschijn tovert. Ik…

Tel je zegeningen, eigenlijk heel gemakkelijk

Column voor Olijfblad

De gure noordenwind zwiepte de regen dwars door de lucht. Lawaaierig stuiterden de druppels op mijn grote wijde capuchon. Mijn hond en ik staken onze koppen nog maar eens in de wind en stapten stevig door. Ik genoot. In de hemel…

Het komt vast door de donkere dagen, de lockdown light of alle chemo waardoor ik tegenwoordig een emotioneel vergiet ben. Want hoe zijn anders mijn vochtige ogen te verklaren terwijl ik naar een paar foto’s kijk van een verkeerstunnel. Emoties over beton, gekker moet het niet worden.

Column in Olij…

Over zwemmen, zinken en drijven.

Na vier maanden lockdown duik ik – eindelijk, eindelijk – weer in het heerlijke water. Nou ja, duiken … in my dreams. Het zwembad (badjé) is maar 1,20 meter diep. In werkelijkheid loop ik dus rustig de brede trap af waarlangs ook mensen met niet-aangeboren…