Herman

Het leven van Herman Otten was niet altijd makkelijk. Blaaskanker zette zijn leven op zijn kop. Tegenwoordig is hij heel fanatiek als het om kanker gaat. Hij is blogger, ambassadeur en zet zich in voor het belang van patiënten. Hoe lukte het Herman om een positieve draai aan zijn ervaringen te geven? Lees hier zijn verhaal.

Tekst: redactie kanker.nl, februari 2020

“Eind 2012 kreeg ik voor het eerst blaaskanker. Er werd gelijk met succes geopereerd. Drie maanden later kwam ik terug voor controle. Tot mijn schrik zat mijn hele blaas vol met een nog agressievere kanker. Dezelfde vorm waar mijn vader eind jaren 80 aan overleed.

Doorgestreept

Als eerste ben ik mijn crematie gaan regelen: van de kaart tot de muziek. Daarna kreeg ik rust in m’n hoofd. Ik kon gaan focussen op beter worden. En dat lukte, de behandelingen sloegen aan. Maar intussen stapelden de problemen zich op. Ik verloor mijn baan en daardoor ook mijn huis.

Ik kwam terecht in een vakantiehuisje. Zo had ik in ieder geval een dak boven mijn hoofd. Maar omdat ik me daar niet kon inschrijven kreeg ik geen uitkering en kon ik mijn paspoort niet verlengen. Het gaf me het gevoel dat ik niet meer bestond. Ik had eerst een doodsvonnis gekregen en vervolgens nam de maatschappij ook alvast afscheid van me. Ze zetten een streep door je baan en vervolgens door je naam, je bestaat niet meer.

'Met elkaar maak je er het beste van.'
 

Ervaringen gebruiken

Toen het weer wat beter ging, wilde ik iets doen met mijn ervaringen. Het voelde allemaal zo vreselijk zinloos wat ik meemaakte. Ik ben toen een blog gaan schrijven op kanker.nl. Misschien had iemand anders zo nog iets aan mijn ervaringen. Kanker.nl heeft mij erg geholpen. Met elkaar probeer je er het beste van te maken.

Mijn grote voorbeeld is Petra, geen blog op kanker.nl is vaker gelezen dan die van haar. Petra had nog maar kort te leven. Je moet dan voortdurend dingen loslaten. Bijvoorbeeld voor de laatste keer op de motor, daarna nooit meer. Maar in die korte periode tussen diagnose en overlijden heeft zij meer uit het leven gehaald dan andere mensen in 80 jaar. Dat is zo vreselijk knap.

Inmiddels staat mijn leven volledig in het teken van kanker, maar dan op een positieve manier. Ik ben ambassadeur en teamcaptain voor kanker.nl bij Alpe d’HuZes. En ik zet me dagelijks in als patient advocate bij Inspire2Live. Mijn wens is dat elke patiënt de beste behandeling krijgt, gebaseerd op de beste diagnostiek. Daar lobby ik hard voor en ik ben trots op het succes.

Aard van het beestje

Dat je kanker krijgt heb je niet zelf in de hand. Hoe je ermee omgaat wel. Er zijn mensen die een deken over zich heen trekken en blijven hangen in de vraag: waarom ik? Ik denk eerder: 1 op de 3 krijgt kanker, dus waarom ik niet? Dat ik er zo mee om kan gaan, zit denk ik in mijn persoonlijkheid. Het is de aard van het beestje. Ik ben juist goed in staat om de mouwen op te stropen en er weer met evenveel enthousiasme voor te gaan. Een ‘gouden tip’ heb ik dan ook niet. Iedereen gaat er anders mee om en daarin is geen goed of fout."

Meer over dit onderwerp?

Lees meer verhalen over het leven weer oppakken na kanker:

  • Cecilia en Cynthia vonden steun bij elkaar.
  • Monique vond de periode na de behandeling pas echt zwaar.
  • Miep66 schrijft in haar blog dat ze nog niet lekker in haar vel zit: 'kankervrij = blij'?