Not so perfect day

Oké, het is me nu wel duidelijk: prednison en aanverwanten hebben een geweldig effect, maar zodra ik ermee stop ben ik terug bij af. Na een week prednison was de jeuk, veroorzaakt door de allergische reactie op contrastvloeistof, praktisch verdwenen. Dat heb ik ook tegen de dermatoloog gezegd toen ze belde hoe het ging, de dag nadat de prednisonkuur voorbij was.

Jeuk!
Echter, de volgende dag werd me duidelijk dat de jeuk terug van weggeweest is - gelukkig niet meer over mijn hele lichaam - en ik was weer moe en lamlendig als vanouds. Fijn, zo ken ik mezelf weer. Kennelijk onderdrukt de prednison de huidreactie, maar meer ook niet! Het is vandaag twaalf dagen na die onfortuinlijke scan. Hoe zit het dan met die zogenaamde complexen die zijn neergeslagen in mijn lichaam door de type 3-allergie: lossen die op of plas je ze uit of blijven ze gewoon zitten of wat, kan iemand dat even uitleggen? Google laat me deze keer in de steek.

En zo zat ik gisteren te peinzen wie ik moest bellen. De huisarts? De poli oncologie, waarbij je uren moet  wachten om te worden teruggebeld? De dermatoloog, waarschijnlijk idem? Gedoe! En wat  gebeurt er? De telefoon gaat. Het is mijn huisarts die even wil langskomen: schikt het over vijf minuten? Even bijpraten, ik heb je al maanden niet persoonlijk gesproken. (Sinds ik kanker heb rekent hij mij tot de vippatiënten. Het schijnt dat dat bij lang niet alle huisartsen gebruikelijk is. Ik ben al 25 jaar erg blij met die van mij en in deze tijd helemaal.)

Smeren
Het kon niet beter: een persoonlijk adviseur aan huis zonder dat je erom hoeft te vragen en op het perfecte moment. De huisarts stelde voor om nog vijf dagen prednison te pakken, maar vanwege de immuno die ik hopelijk volgende week krijg - een week later dan anders - vind ik dat niet zo'n goed idee. Ik heb nog anti-allergischejeukpilletjes waar je een beetje suf van kunt worden; je moet ze 's avonds nemen (levocetirizine). We besluiten om het daar eerst mee te proberen. Nou, dat heb ik geweten: ik had er 's morgens al een gepakt uit pure wanhoop en 's avonds nog een, waarna ik de klok rond heb geslapen, slechts onderbroken door een paar jeukaanvallen. Of het nu placebo-effect is of niet, als het maar werkt. Ik smeer me suf, afwisselend mentholgel en 'koelzalf zonder rozenolie' van de apotheek. Intrigerende naam, het had net zo goed 'koelzalf zonder pindakaas' kunnen heten. Fijn vettig spul voor een kurkdroge huid.

Na het bezoekje van de huisarts bloed laten prikken in het wijkcentrum op  wandelafstand, op afspraak en met een lege wachtkamer. Perfect geregeld! Ik ga echt niet meer naar dat chaotische ziekenhuis voor bloedprikken nu ik weet dat dat helemaal niet hoeft.

Het leidt in elk geval lekker af, een blogje schrijven terwijl ik wacht tot de verpleegkundige belt met de uitslag van het bloedonderzoek en hopelijk groen licht voor immuno 7 volgende week. Geen idee of er onrustige waarden bij zitten doordat mijn lichaam hard aan het werk is met die allergie. Ook zo fijn: je wordt in de loop van de dag gebeld maar er is geen tijd aan gekoppeld, dus je moet constant op je telefoon letten. Hoe moeilijk kan het zijn om zoiets gewoon te plannen?

Muziek van de dag
Goed voor de tuin, eindelijk een paar serieuze buien.